Met een valse glimlach op haar lippen, Katherine verwaandheid te luisteren aandachtig naar Lord Botsworth zoals hij blabbered over zijn recente reis naar Spanje. Ze kon niks schelen wat hij had gezien op dat godvergeten trip, maar ze konden niet vertellen dat de man. Ze voeld
e
haar vaders ogen op haar alle tijd, opdat zij de Hertog dat ze niet wil trouwen. Gelukkig, een paar minuten later, de Hertog verontschuldigd zichzelf als hij op zoek ging naar zijn dochter, die ook aanwezig was op de bal. Als haar vader in geslaagd huwelijk haar uit aan de hertog, had ze een stiefmoeder naar een meisje bijna net zo oud als haar! Dat vond haar maag roil.
"Lady Katherine, ik heb het genoegen van een dance with you?"
Zonder haar ogen, Katherine wisten wie die hese stem toebehoorde aan. Ze had verloren hoop op ooit zien William weer toen hij ging in het leger. Maar vandaag, alleen maar kijkt naar hem had haar hart flutter laaiend.
William had altijd al hoog en running backs supersnelle bulldozers, maar een paar jaar in het leger had maakte hem gespierd en sterk. Ze kon het niet helpen, maar de manier waarop zijn borst had verruimd. Zelfs zijn nieuwe korte kapsel past hem aan perfectie en dat glimmen in zijn donkere ogen, was er nog steeds.
"Sinds mijn kaart is bijna leeg, ik zie geen reden waarom wij niet een dans," Ze glimlachte. Na de veel inspannende laatste uur dansen met William zou kalmeren haar kapotte zenuwen.
Hij gaf haar een schitterende glimlach en trokken haar in zijn sterke armen. Damn, maar ze had een goed gevoel er, hem als een handschoen. Ze verhuisden sierlijk rond de dansvloer alsof ze gedaan had hij honderden keren in het verleden. Als ze afgerond de hoek aan het eind van de balzaal waar niet veel mensen konden zien, William neergelaten zijn hoofd iets en fluisterde in haar oor.
"Ik kwam te weten dat je verwacht te trouwen Lord Botsworth binnenkort…".
Ze meteen opgezocht op hem, een mengeling van verdriet en angst te blinken in haar ogen.
"Heb Samantha vertellen?"
"Doesn't matter die me vertelde…. Ik wil weten of het klopt."
"Nou, Lord Botsworth heeft genomen om mij heel positief en mijn vader denkt dat het een perfecte match….."
"Wat vind je kat? Bent u tevreden met deze wedstrijd?" vroeg hij ongeduldig. Katherine gemerkt dat hij me riep haar kat, net als vroeger. Ze wenste dat ze die zorgeloze dagen terug.
"Who cares wat ik denk!" Ze zuchtte en leunde tegen zijn schouder. Ze wist het was zeer slecht van haar te doen maar ze kon het niet helpen. Na al dat ze doorging, ze broodnodig een schouder om op te leunen, zowel letterlijk als figuurlijk.
"Katherine, als je vader dwingt u trouwen met de hertog, kunt u mij zeggen. Ik beloof om met hem te praten en……"
"Je hoeft niet zoiets my lord," Katherine knapte kijkt hem direct in het oog. De intimiteit die ze net gedeeld lucht gegrepen als ze besefte opeens dat ze haar moeder's leven in gevaar met haar domheid.
"Als mijn vader vindt het een geschikte match wie ben ik het niet mee eens? Naast de Duke is een rijke en invloedrijke man houd me gelukkig. I'll be een gerespecteerd lid van de samenleving en krijg een kans om deel te nemen aan de meest exclusieve feesten en ballen, om nog maar te zwijgen dat ik een stiefmoeder naar de meest charmante meisje…".
"Wie is bijna je leeftijd…." onderbroken William, verbaasd. Ze kon zien dat hij geloofde niet dat een vordering van wat ze zei. Hell, haar woorden werden klinkende hollow naar haar eigen oren!
"Ik weet niet wenst uit te spreken over dit onderwerp meer Lord Sinclair," zei Katherine, haar stem klinkt stijf.
"Als je wilt, mijn vrouw".
********************************
Willem kon niet slapen die nacht. Visioenen van een noodlijdende Katherine bewaard haunting zijn gedachten. Hij kon niet vergeten het verdriet dat hij zag in haar ogen toen hij had gevraagd hem over haar aanstaande huwelijk met Botsworth.
Hij besloot te betalen Samantha een bezoek de volgende dag. Misschien kon ze ontdek de reden achter haar vriend de onwil tot geheimhouding van alle details over waarom ze was ermee in te stemmen dat een ongeschikte match.
"William! Wat een aangename verrassing!"
"Goedemorgen Samantha. Ik hoop dat ik niet storen."
"Wees niet dom. Zoals het nu is, ik vervelen hier in Londen met niets anders te doen dan nutteloze wonen partijen en ballen. Zelfs Thomas heeft begeven jagen met zijn vrienden! Je hebt geen idee hoeveel ik wil ontsnappen uit Londen!"
"Is dat zo? U lijkt niet zo vervelen als u dansen gisteravond met Lord Stanning!" Willem zei grapje.
"te observeren, hij was de enige reden waarom ik doorstond gisteravond is de bal! Laten we nu eens ophouden over mij! Wat heeft u hier tijdens de pauze van de dageraad lieve neef?" vroeg ze, beweeglijk haar perfect gewelfde wenkbrauwen.
"Eigenlijk wilde ik graag praten over Katherine."
"Hmm… Ik had geraden zoveel," Ze antwoordde met een glimlach.
"Samantha, ik sta voor honderd procent zeker dat The Earl dwingt haar te huwen Botsworth. We moeten op de een of andere manier voorkomen dat dit huwelijk," zei William en negeerde haar opmerking.
"Maar wat kunnen we doen zal? Het is niet alsof Kat uitdrukkelijk heeft me verteld dat haar vader dwingt haar te trouwen. Ik weet dat ze een gruwelijke hekel aan het idee van het huwelijk, vooral omwille van haar ouders. U weet waarschijnlijk hoe dominante en arrogante houding van de Earl is. Haar moeder altijd gewoond in zijn schaduw, die naar zijn liefde en aanvaarding. Katherine niet wil hetzelfde lot is beschoren."
"Maar als ze trouwt met de Duke, ze hebben dat allemaal en nog veel meer!"
"Ik weet! Wat kunnen wij doen? En by the way, waarom bent
u
zo bezorgd is om haar ineens?"
"Nou, want ik ken haar sinds ze was een schriele meisje roaming in onze binnentuin. Als je nog, we speelden samen als kinderen….."
"Is dat de enige reden?" Samantha flitste haar al te weten te grijnzen.
"Okay, wat wil je horen? Dat ik verliefd geworden op haar 's nachts?"
"U mag niet verliefd geworden op haar per se maar je leek nogal weg van haar gisteren," zij erop.
"Ik zal niet ontkennen dat ik vond Katherine nogal uhhhh…. charmant, maar dat is niet de enige reden dat ik haar helpen."
Ik kan het niet uitstaan als we denken aan dat oude bastaard leggen van zijn hand op haar zuivere huid!
Hij had niet gezegd dat hardop, hoewel hij wilde!
Ze zweeg, voor een lange tijd. Dan opeens, Samantha keek hem aan met een ondeugende blik in haar ogen. Willem wist dat het meisje tot geen goede maar besloot haar te hore
n
buitengewon
e
plan toch.
"Er is maar één manier om save Katherine van een huwelijk duidelijk niet wil…"
"En wat is dat mijn lieve neef?"
"Er is iemand naar de hel haar!" Ze blurted out.
"
Wa
t
?" Willem probeerde te wikkelen zijn hoofd rond wat het domme meisje was insinueert. "Bent u uit uw geest Samantha?"
"kalmeren, zal! Er is geen andere manier om te voorkomen dat haar aanstaande huwelijk met die oude paard! En wie zegt dat ze ook daadwerkelijk te krijgen….uh…
.
verpes
t
! We moeten het er uitziet als ze zijn aangetast."
"Ik geloof dat de lamest idee iemand heeft ooit gesuggereerd….."
"Nou, als u mijn ideeën lame, waarom kom je niet met een beter product?" Ze reageerde scherp.
William probeerde te denken aan een beter plan, maar hoe meer hij nadacht, hoe aantrekkelijker Samantha's idee was.
Na een lange pauze, vroeg hij haar: "Okay, je plan lijkt de enige die we hebben op het ogenblik onder bepaalde omstandigheden".
Zij stelde daarbij één van haar wenkbrauwen alsof hem,
"
Zie, ik heb u!"
maar hij besloot te negeren.
"Maar ik hoop dat u weet dat er een meneer die zou instemmen met dit plan van ons", William vermeld.
"Oh, dus nu dit plan is
on
s
plan, wel?" Samantha bommenleggers en William enkel geplateerd met zijn ogen. "Wat een gentleman, ik weet dat je wellicht ontbreekt in bepaalde gebieden, maar de samenleving meent u een gentleman toch!"
"zegt u wat ik denk dat u bedoelt?"
Een beweeglijk van wenkbrauwen en een duivelse glimlach te gaan! William echt medelijden met de man die kies Samantha als Zijne bruid! Het meisje werd onverbeterlijke!
"Ik ben niet van plan een dergelijk ding! Wilt u ook weten wat u stelt? Er zal een schandaal aan mijn familie en ik ben er niet zeker van vader zal kunnen dragen dat zijn gezondheid zo frêle dezer dagen."
"Ik had niet gedacht dat," Samantha antwoordde, haar uitdrukkin
g
ontnuchterende gewoon een beetje. "Maar bij nader inzien het schandaal zou sterven heel snel als je hebt besloten om met haar te trouwen….. Immers, u bent in Londen om jezelf te vinden een geschikte bruid, heb je?"
Trouwen Katherine! Het vooruitzicht leek heel verleidelijk maar hij had nog een heleboel gevoelens. Wat als zij niet willen trouwen? Wat als ze haatte hem voor de rest van haar leven voor waardoor haar reputatie?
"Ik heb tijd erover na te denken," Willem uiteindelijk toegegeven.
"Je moet precies twee dagen om een beslissing te nemen. Ik hoorde gisteravond dat Lord Laughton zal naar verwachting een belangrijke aankondiging op de partij waarvan hij het bedrijf van overmorgen."
"Bent u uitgenodigd voor de partij?"
"Ja, ik!"
Zodra hij de kamer binnenkwam met Samantha op zijn arm, Katherine zag hem. William keek uitzonderlijk knappe in een zwarte vacht die deelnemen aan perfectie en broek dat gaf een hint zijn lange gespierde benen. Hij betrapt haar staren hem en zijn hoofd boog vindenis in de vorm van een groet.
Hoe Katherine wensten dat ze zou trouwen met
hem i
n
plaats van die grijzende Lord Botsworth! Hij had altijd al een speciaal plekje in haar hart en ze wist dat als ze hem gehuwd, zij zouden we blij zijn voor leven zoals hij was niets zoals haar wrede en koude vader.
William sauntered in de mooi ingerichte balzaal als een man met een missie. Hij had een damsel in distress te slaan vanavond bij een somber toekomst. Het feit dat de damsel zocht dood neervallen schitterend in een lila off shoulder jurk die haar hugged petite frame in all the right places versterkt zijn vastberadenheid. Hij merkte ook Lord Botsworth casting ongeciviliseerd blikken haar manier zo nu en dan zijn bloed te koken. Om de zaken nog erger te maken, zag hij hem leidende Katherine naar het terras.
Willem deed zijn best niet om bijzonder opgevallen terwijl ze te volgen. Als hij de deuren van het terras, zag hij dat de oude man had gedurfd genomen haar gehandschoende hand in eigen handen.
"Katherine, mijn beste, het is geen geheim hoeveel ik u aanbidden. Ik kwam naar Londen op zoek naar een vrouw voor me als ik heb alleen een dochter en geen erfgenaam." Katherine had niet ontweken zoveel als hij raakte haar hand als ze deed toen hij zei dat hij verwacht dat een erfgenaam van haar! Het loutere denken wij een onbehaaglijk gevoel haar wervelkolom.
Lord Botsworth voortgezet, zich niet bewust van het feit hoe ongemakkelijk voelde ze op dit moment. "Sinds je vader is aan te kondigen onze verloving vanavond, het is logisch dat we net iets meer intimiteit dan in het verleden." Hij bijna leunde naar kiss haar. Good Heavens! Katherine voelde misselijk!
"Je bent er Lord Botsworth!" Een scherpe stem kwam van achter dat verschrikt hen beiden. Katherine omdraaide om te zien Samantha en William staande in de deuropening die leidde naar het terras.
"Ik ben hier om u mede te delen dat Lord Laughton wil bespreken iets van groot belang met je," zei William, tillen zijn ki
n
in een show van autoriteit.
"right now?" vroeg Lord Botsworth zoek verward.
"Ja, hij wil ook een hartig woordje met je onmiddellijk."
Botsworth keek van William naar Samantha met frustratie en verwarring op zijn gezicht. Vervolgens sloot hij zijn blik richting Katherine.
"Ik hoop dat je niet me gegaan voor een paar momenten, mijn lieve," zei hij tegen haar, zijn stem druipt met honing. William gebalde zijn vuisten om zich van het man. Hoe durft hij Katherine 'mijn lieve'!
"Natuurlijk niet, mijn Heer. Ik zal voor je klaar," Katherine antwoordde met geforceerde beleefdheid.
Botsworth dimlichten zijn hoofd, alvorens over te gaan op het terras deuren.
"Sammy, ik ben zo blij dat u hebt ingebroken in op het juiste moment! Hij stond op…… never mind…" Ze bloosde robes constaterend William's intent stare aan haar.
"Waarom doe je dit, Kat? U denkt toch niet willen trouwen met de hertog!" zuchtte Samantha.
"Het leven is niet altijd eerlijk Lady Samantha," Katherine beheerde een somber glimlach.
"Je hebt geen idee hoeveel I hate to see you like this. Waar is uw brandweer, de vonk?"
Katherine voelde een beetje ongemakkelijk discussiëren voor William. Als Samantha merkte haar aarzeling, Ze draaide zich naar William en zei: "Ik ben nu vertrek. Al het beste! Ik zal u, wanneer de tijd daar rijp voor is."
Met dat zij verliet Willem en Katherine op het terras en ging terug in de balzaal zonder een achterwaartse blik. Katherine hadden geen idee wat er aan de hand was. Waarom is zij wensen hem geluk? En wat voor signaal was dat ze het over? Katherine had een knagende gevoel dat het twee van hen waren tot geen goed.
"Ik….Ik denk dat ik moet gaan naar binnen," zei Katherine nerveus.
"Waarom?" vroeg hij, zijn blik nooit verlaten van haar gezicht. Ze voelde zich ademloos onder zijn doelgerichte controles.
"Ik ben alleen met jou zonder chaperonne. Ik denk niet dat het juist is." haar stem klonk te hese naar haar eigen oren. Toen hi
j
begon zich naar haar toe en zijn ogen op de hondenbelasting, wilde ze het moment bevriezen forever.
Plotseling nam hij haar gehandschoende hand in zijn veel grotere en begeleide haar op zo'n manier dat ze stond tussen de terrasdeuren en hem. Ze zag hem kijken over haar schouder naar het terras entree.
"Ik hoop dat jullie mij vergeven voor wat ik nu ga doen," zei hij gruffly.
Voordat Katherine kon begrijpen de betekenis van zijn woorden, hij trok haar naar zich toe en neergelaten zijn hoofd zodat zijn lippen in haar eentje. Daarna bijna net zo plotseling zijn hoofd dimlichten zakken om haar een kus dat kostte haar adem weg. Het was rustig, maar daarna zijn lippen geplet tegen haar en ze was verloren.
Katherine gedroomd had van kussende William sinds ze was een meisje, maar die dromen waren zelfs niet op afstand dichtbij de verbazingwekkende sensaties was ze gevoel op het moment. Hij was startte haar zintuigen, verzenden golven van verlangens naar haar kern en ze wilden nooit de kus om kant. Maar het was uiteindelijk ook dat nogal abrupt!
"Wat gebeurt hier?" kwam een luid gejuich van achter haar rug
.
Willem bracht haar vrijwel direct en ze keek hem met ontzetting. Hadden ze al dromen? Dat was heerlijk kus een droom geweest?
Ze draaide zich om naar haar vader en Lord Botsworth raging met woede terwijl Samantha had een zelfvoldane grijns op haar gezicht. Vanwege de drukte, een paar leden van de groep hadden eveneens verzameld op het terras.
"What the hell waren jullie beiden doen?" Lord Botsworth schreeuwde zijn gezicht verkrampte met fury.
Bang dat de zaak zou worden opgeblazen of andere leden van de partij kwam te weten van alles wat er was gebeurd, Lord Laughton probeerde te kalmeren de hertog.
"Lord Botsworth, kalmeren. Wij kunnen deze discussie ergens meer privé".
"Ik denk niet dat ik wil over alles praten nu Laughton. Ik verlaat de partij tegelijk!" pyrogeen de oude man en duwde hij zich een weg door de menigte. Katherine keek Willem, helemaal geschokt door wat er was gebeurd, maar hij zag er verrassend rustig.
"Je moet de prijs betalen voor deze William" Lord Laughton sprak rustig, hoewel zijn ogen losgeslagen furie die de macht had om hem te doen herrijzen. "Ik daag je uit om een……"
"My Lord, kies uw woorden zorgvuldig," Samantha onderbroken. "Als je mijn neef tot een duel, er weinig twijfel over wie zou winnen."
Haar woorden kregen hem denken en Samantha sprong op de gelegenheid. Ze draaide zich naar William en sprak als daadkracht als ze erin zouden slagen, "nu dat bijna iedereen bij deze partij weet wat feiten tussen u en Katherine, het is jouw plicht om haar te beschermen. U hebt haar te trouwen zonder enige vertraging!"
"Trouwen? Ik zal niet toestaan dat sorry excuus voor een man met mijn dochter trouwen!" barstte Lord Laughton. "Hij zou moeten betalen voor zijn daden!"
"Come on, Lord Laughton! Zou ik doen haar een gunst door haar te trouwen. Na alles wat er gebeurd, ik ben er zeker van geen enkele afgevaardigde waard zijn zout wil haar als zijn bruid. Daarnaast heb meegemaakt uit de eerste hand hoe uw dochter uhhhh….
Wense
n
te worden met mij," Willem zei in een nonchalante, bijna verveelde toon.
Katherine kon niet geloven dat haar oren! Was dit dezelfde man kuste haar zinloze binnen enkele ogenblikken geleden? Hoe kon hij zo harteloos! Ze wilde hem slaan aan de overkant zijn knappe gezicht.
"Lord Laughton, denkt u ook rationeel. Mocht u echter vergeten mijn neef zal de volgende markiezenfamilie van Devonshire en diens gezin heeft een onberispelijke reputatie, om nog maar te zwijgen van de enorme vorderingen en….."
"Ik zal nooit trouwen, ook al is hij de laatste man in heel Engeland!" Katherine vond uiteindelijk haar stem. Ze was zo boos op het moment dat ze niets kon schelen of ze schreeuwen voor haar gasten. "Vader, zend hem weg tegelijk….."
"gij met hem wilde trouwen!" Haar vader, strooimaterialen zijn tanden. Ze keek hem stomverbaasd.
"Maar…".
"Geen mitsen en maren! Je hebt al genoeg gedaan te verpesten mijn reputatie. Nu u trouwen William en ook dat ten vroegste!"
Samantha stiekem slaakte een zucht van opluchting. De sluwe Earl was gedaald ten prooi vallen aan haar plan!
Katherine wisten beter dan ruzie met haar vader voor de enorme menigte die zich had verzameld. Haar leven had ondersteboven in een kwestie van minuten en wist ze niet al te blij of verdrietig over. Terwijl ze was blij en opgelucht dat ze niet hoeven te huwen Lord Botsworth, William's ijskoude woorden had haar hart als een dolk. Wat hij had gezegd dat hij zou haar een gunst door haar te trouwen? Eén ding dat zij zeker geen noodzaak op het moment was dat heartless rake's jammer, zelfs als hij de kracht van haar lichaam in vuur en vlam met één oogopslag.
William keek naar Katherine en was verbaasd dat de pijn in haar grote bruine ogen. Hij had gedaan wat juist door concessies haar reputatie? Hij begreep dat ze was vertoornd op hem na de manier waarop hij zou hebben gehandeld. Maar wat als ze hield hem verantwoordelijk voor het afdwingen van haar een huwelijk dat ze niet willen?