William και Katherine έχουν άλλο μικρό γάμος στο Devonshire, online στο οικογενειακό κτήμα. Οι γονείς του είναι περισσότερο από πρόθυμοι να έχουν μια υπέροχη νέα προσθήκη στην οικογένεια, υπό τη μορφή της Katherine.
Η Katherine καταφέρνει να κερδίσει τις καρδιές όλων στο νέο σπίτι σας με την gracefulness και καλοσύνη. Σχεδόν μετά από ένα μήνα μετά το γάμο, η παλιά και η πάσχουσα Marquess περνάει μακριά με ειρηνικά μέσα στον ύπνο του, του περιεχομένου με τη γνώση ότι ο γιος και η κόρη του νόμου θα κάνει πλήρη δικαιοσύνη στην marquessate.
Ένα χρόνο αργότερα, ο William και Katherine είναι προικισμένο με ένα κοριτσάκι που είναι εξίσου όμορφη με την μητέρα της, με την ίδια μεγάλη καφ
έ
μάτια. Σαμάνθα περήφανα αποδέχεται το ρόλο της νέας άφιξης στην κακή νεράιδα και christens της Charlotte.
William δεν ξεχνάτε να ευχαριστώ τον Θεό για τις ευλογίες του απόλυτα. Κάθε μέρα, πέφτει λίγο πιο ερωτευμένος με τη γυναίκα που είχε κάποτε ορκίστηκε ότι θα είχα πεθάνει μια παλιά καθαρίστρια! Δεν έχουν δίκαιο μερίδιο των μαχών και διαφωνίες με τους δύο αυτούς ξεροκέφαλος, αλλά προσθέτει μόνο μπουζί με την όμορφη σχέση.
Όσο για την Katherine, αισθάνεται την ευτυχία να έχουμε έναν σύζυγο που δεν είναι μόνο αγάπη και φροντίδα, αλλά την καλύτερη φίλη της. Γάμου μπορεί να μην είναι τέλειο, αλλά είναι σίγουρα πολύ κοντά!
Bonus Book 1
Έτοιμοι για την Κος δεξιά
Paige Parker
© Copyright 2016 από FamiMK Media & Publishing, LLC - Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα.
Αυτό το έγγραφο είναι προσανατολισμένες προς την παροχή ακριβείς και αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με το θέμα αυτό και το ζήτημα που καλύπτονται. Η δημοσίευση πωλείται με την ιδέα ότι ο εκδότης δεν υποχρεούται να καταστήσει λογιστικά, επισήμως αποδεκτή, ή αλλιώς, ειδικευμένες υπηρεσίες. Εάν η συμβουλή είναι απαραίτητη, νομικό ή επαγγελματικό, ασκείται ατομικά στο επάγγελμα πρέπει να καταδικαστεί.
- από μια δήλωση αρχών που έγινε δεκτή και εγκριθεί εξίσου από μια επιτροπή του American Bar Association και μια επιτροπή των εκδοτών και των ενώσεων.
Με κανένα τρόπο δεν είναι νόμιμη για αναπαραγωγή, αντιγραφή ή μετάδοση οποιουδήποτε μέρους του παρόντος εγγράφου, είτε σε ηλεκτρονικό μέσο ή σε έντυπη μορφή. Εγγραφή αυτής της δημοσίευσης είναι αυστηρά απαγορευμένη και αποθήκευσης του παρόντος εγγράφου δεν επιτρέπεται παρά μόνο με έγγραφη άδεια από τον εκδότη. Όλα τα συγγραφικά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα.
Οι πληροφορίες που παρέχονται στο παρόν αναφέρεται ότι είναι τίμιος και συνεπή, ότι οποιαδήποτε ευθύνη, σε όρους από απροσεξία ή αλλιώς, από οποιαδήποτε χρήση ή κατάχρηση των πολιτικών, διαδικασιών, ή τις κατευθύνσεις που περιέχονται εντός είναι μοναχικά και απόλυτη ευθύνη του δικαιούχου κάρτας. Σε καμία περίπτωση δεν θα κάθε νομική ευθύνη ή υπαιτιότητα θα διεξαχθεί εναντίον του εκδότη για καμία αποκατάσταση, αποζημίωση, νομισματική ή απώλεια που οφείλεται στις πληροφορίες στο παρόν, είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Αντίστοιχοι συγγραφείς όλα τα πνευματικά δικαιώματα δεν κατέχονται από τον εκδότη.
Οι πληροφορίες του παρόντος προσφέρεται για πληροφοριακούς σκοπούς μόνο και δεν είναι καθολική και έτσι. Η παρουσίαση των πληροφοριών είναι χωρίς συμβόλαιο ή οποιοδήποτε είδος εγγύησης ποιότητας.
Τα εμπορικά σήματα που χρησιμοποιούνται είναι χωρίς συγκατάθεση και τη δημοσίευση του σήματος χωρίς άδεια ή υποστήριξη από το σήμα κατατεθέν του ιδιοκτήτη. Όλα τα εμπορικά σήματα και τα εμπορικά σήματα σε αυτό το βιβλίο είναι για διευκρίνιση μόνο σκοπούς και είναι η ιδιοκτησία από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες, δεν συνδέεται με το παρόν έγγραφο.
Πίνακας Περιεχομένων
Πριν από δέκα χρόνια,
Το Λονδίνο- 27 Ιουνίου 2002,
"Shelly μπορείτε να βιαστείτε. Πραγματικά δεν θέλω να τα τέλη για την πρώτη μου μέρα!" φώναξε Rachel επάνω από τη φωνή μπροστά από την πόρτα του διαμερίσματός της. Ήταν μια καταπληκτική ημέρα. Όλες τις επιθυμίες της επρόκειτο να βγει αληθινό πολύ σύντομα. Χαιρετίζοντας μία από τις πιο ισχυρές οικογένειες του Κεντ, σχεδόν 56 χιλιόμετρα από το Λονδίνο, είχε το όνειρο να έρθει στην μεγάλη πόλη για περαιτέρω σπουδές. Από συντηρητική οικογένεια είχε λάβει όλες τις προσπάθειές της να πείσει τους γονείς ότι ό,τι ήθελε θα ήταν το καλύτερο για την μακροπρόθεσμα. Τέλος έδωσαν και μετά πηγαίνει καλά στην αποφοίτηση βεβαίως ήρθε στο Λονδίνο για το masters.
"Μόλις ένα λεπτό γλυκιά", Shelly φώναξε πάλι. Rachel χαμογέλασε στον εαυτό της, όπως γνώριζε Shelly ένα λεπτό θα εκτείνεται τουλάχιστον για 10 λεπτά. Είπε crosschecked αν είχε όλα τα βιβλία και έγγραφα στη θέση του και ξεκίνησε με κατεύθυνση το ασανσέρ. Ένα μικρό παράθυρο στο πλάι που αλιεύονται την προσοχή. Της άρεσε το buzz της πόλης, το συνωστισμό και τους ήχους των αυτοκινήτων. Στην απέναντι πλευρά του δρόμου, υπήρχε ένα πάρκο, όπου τα παιδιά έπαιζαν. Υπήρχαν μερικά παλιά ζευγάρια πίνοντας καφέ στο cafe κάτω στο δρόμο. Ήταν πραγματικά μια όμορφη μέρα.
"έτοιμος!", δήλωσε ο Shelly και τραβηγμένη Rachel εκτός της σκέψεις.
"Ας πάμε γρήγορα ή θα αργά. Έχετε την επίπεδη κλειδιά;" ρώτησε η Rachel όπως μπήκε στο ασανσέρ.
"Ναι". Γιατί να μην ανησυχείτε τόσο πολύ γλύκα; Μόλις chill", κορόιδεψε Shelly.
"Δεν ξέρω. Είναι απλά ο τρόπος μου νομίζω", Rachel χαμογέλασε. Νόμιζε πώς διαφορετικές είναι και οι δύο, αλλά θα προτιμούσατε να χτυπήσει τον όταν είχα συναντήθηκαν για πρώτη φορά. Ήταν σαν να συμπληρώνουν η μία την άλλη. Ένα πράγμα Rachel γνώριζε ότι μπορούσε να εμπιστεύεστε Shelly πλήρως, μολονότι είχαν γίνει φίλοι μόλις πριν από λίγες εβδομάδες.
Όπως βγήκε από το κτίριο, ένα κρύο αεράκι κυριεύσει τους. Ο καιρός ήταν κρύο, για το μήνα Ιούνιο. Χρειάστηκαν 15 λεπτά για να φθάσουν στον προορισμό τους. Rachel κοίταξε το τεράστιο κτίριο με δέος. Θεώρησε πολύ τυχεροί που ένα μέρος της.
"Darling έχετε τον αριθμό μου. Απλά τηλεφωνήστε μου εάν έχετε οποιοδήποτε πρόβλημα".
"Σίγουρα η Shell!".
"Προσέξτε. Και θα σας δω στο 5".
Rachel μόλις κατένευσε καταφατικά, Shelly μετακινηθεί προς τις σκάλες. Άρχισε να κοιτάζετε για την κατηγορία. Αυτό ήταν μια νέα αρχή για την αυστηρότερη έννοια. Ήταν ενθουσιασμένος και νευρικό.
Η κατηγορία ήταν στη δεξιά γωνία του διαδρόμου και άρχισε με κατεύθυνση. Rachel χαμογέλασε στο φοιτητές περνώντας από ελπίζουν να κάνουν νέους φίλους σύντομα. Τέλος, έφτασε στην πόρτα, πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε. Ήταν σαν τον κόσμο ήταν το άνοιγμα για το, νέο και φωτεινά.
Δεν ήταν καλή ημέρα για Kris. Και να σκεφτεί κανείς, ήταν μόλις 9 το πρωί. Εκείνος ήταν σοβαρά σταυρός με τη μητέρα του. Είχε ζητήσει τον στη μέση της νύχτας ενημερώνοντάς τον για το νέο αγόρι. Βρίσκονταν σε διακοπές κάπου στην Ισπανία. Μάλιστα είπε ότι θα παντρεύτηκε τον μόλις επιστρέψουν. Θα έπρεπε να υπάρχουν υπόνοιες. Είχε περίπου 6 μήνες η Λάουρα δεν είχε ζητήσει και είχε μόλις την ελπίδα αυτή τη φορά είχε βρει κάποιον που θα την λατρεύω και μείνετε μαζί της για το υπόλοιπο της ζωής της. Η λίστα των γάμων και διαζυγίων αγόραζα αρκετά μακρύ.
Μερικές φορές που επιθυμούσε ο πατέρας του ήταν ακόμη ζωντανός. Οι γονείς μου άρεσε κάθε άλλη μια παρτίδα και δικά τους ήταν μια πλήρη οικογένεια από κάθε άποψη. Αλλά μετά την θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα, η ζωή τους άλλαξε εντελώς. Laura είχε θλιμμένοι εδώ και δύο χρόνια, αλλά μετά από αυτό άρχισε ψάχνοντας για αγάπη και αλλού. Αυτό οδήγησε την παντρεύτηκε λίγες ακατάλληλοι άντρες που άφησε το πιο θρυμματισμένα από πριν. Έκανε τη ζωή όλο και πιο δύσκολο για Kris όπως ήθελε να χαρεί, πάντα.
Ενώ μιλάμε στη μητέρα του το πρωί, μπορεί να αισθάνονται κάτι διαφορετικό. Δεν φαινόταν να είναι ευχαριστημένοι. Ίσως τελικά έψαχνε βρήκε το κατάλληλο άτομο για εκείνη, Kris ήταν απλά διατηρώντας τα δάχτυλά του διασταυρώνονται. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί μετά τη συζήτηση και μετά από πολλή μπερδεμένη και γυρίζοντας, σηκωθήκαμε. Εργάστηκε πολύ σκληρά για την ημέρα αυτή και δεν θα αφήσουμε κανέναν να καταστρέψει, ούτε καν τη μητέρα του.
Kris ενεργοποιείται η τηλεόραση και παρακολουθούν τις τελευταίες ειδήσεις και πρόγνωση καιρού ενώ τρώνε το πρωινό. Η ημέρα ήταν σαφής. Ήθελε να πει το ίδιο για τον εαυτό του. Μετά τη διαγραφή των πλακών, άρχισε να προετοιμάζεται για το κολλέγιο. Η ντουλάπα δεν ήταν πολύ εκτεταμένο…λίγα τυπικά πουκάμισα είχε αγοράσει ενώ εργάζεστε στο σούπερ μάρκετ. Έθεσε σε ένα από αυτά, τα οποία συλλέγονται το ποδήλατό του κλειδιά και αριστερά το διαμέρισμα.
Το Kings College ήταν στο Chancery Lane, περίπου ένα μίλι και μισό μακριά από το ενοικιαζόμενο διαμέρισμα στο Fleet Street. Πήγε το ποδήλατό του νωχελικά όπως ήταν πριν από την ώρα για την κατηγορία. Μετά την επίτευξη της πανεπιστημιούπολης, κατευθύνθηκε αμέσως στην τάξη του. Δεν είχε φίλους ή γνωστούς και δεν είχε καμία πρόθεση να κάνει. Χάρηκε που μόνος του. Με αυτό τον τρόπο κανείς δεν είχε τη δύναμη να τραυματιστείτε εσείς με οποιονδήποτε τρόπο...
****************************************
"Είστε περιμένοντας κάποιον ή μπορώ να το κάθισμα;" Η Rachel ρώτησε ένας τύπος κάθεται μόνη της τρίτης σειράς. Φαινόταν και κοίταζε επίμονα ως αν είχε δει ένα φάντασμα. Ρώτησε πάλι με όλα τα ευγένεια, θα μπορούσε να συγκεντρώσει.
"Συγγνώμη, μπορώ να κάθομαι εδώ;".
"Ω...ναι, ναι, εννοώ συγνώμη… εννοώ ναι, μπορείτε."
"ευχαριστώ", απάντησε, πιστεύοντας ίσως ότι ήταν επίσης νέα για τον τόπο και γι' αυτό το λόγο ήταν weirdly.
"Λυπάμαι. Σκεφτόμουν για κάτι και δεν σας άκουσα πρώτη φορά".
"Είναι ωραία. Δεν ανησυχώ".
"Είμαι Kris και εσάς…"
"Είμαι η Rachel".
Μόνο τότε, Καθηγητή Άνταμ Holloway εισήλθε στην τάξη και όλοι σηκωθήκαμε για να τον υποδεχτούν. Αυτό πρέπει επίσης να θέσει ένα τέλος στην αμήχανη συνομιλία με Kris. Θα πρέπει να έχουν καθίσει κάπου αλλού, Rachel σκέψης για τον εαυτό της. Θυμήθηκε τον Καθηγητή Άνταμ όλοι πολύ καλά από την εισδοχή broachers είχε στο αρχείο. Ήταν ο καθηγητής οικονομικών.
Μετά τις παρουσιάσεις, καθ. ξεκίνησε με την προκαταρκτική τάξη. Η Rachel δεν μπορούσε να κλέψει μια ματιά προς τα πλάγια. Kris Frances Ville… το όνομα ήταν Ισπανική, νόμιζε. Θα πρέπει να είναι πάνω από 6 πόδια ψηλό εναντίον της 5'6. Είχε ένα ισχυρό πρόσωπο με αιχμηρά χαρακτηριστικά, το πρόσωπο ενός άνδρα, ο οποίος είχε δει πολλές δύσκολες στιγμές. Τα μαλλιά ήταν χοντρά και λίγο καιρό στο τέλος αλλά είχε καταφέρει να τιθασεύει τα αρκετά καλά. Τα μάτια του είχαν το ίδιο χρώμα όπως τα μαλλιά… βαθύ καστανό, όπως αν κρύβεται κάτι στο βάθος. Ο κορμός ήταν καλά ενσωματωμένη πολύ, το σώμα ενός άνδρα, ο οποίος είχε τη συνήθεια να εργάζονται εκτός ημερήσιας. Για το σύνολο της ήταν αρκετά ελκυστική, Rachel σκέψης.
Την ίδια στιγμή, Kris κοίταξα και είδα την κοιτάζει. Εκείνος χαμογέλασε σε αυτήν. Ήταν σαν όλο το δωμάτιο ανάβει με το χαμόγελο. Rachel πήρα πεταλούδες στο στομάχι και γρήγορα έβλεπε μακριά. Είχε ένα πολύ καλό στόμα και πλήρως σχηματισμένων χείλη… "Δεν υπάρχει καμία… μην πάτε εκεί", δήλωσε ο Rachel τον εαυτό της και άρχισε να επικεντρώνεται στην διάλεξη . Αλλά κάθονται στο πλευρό του, ήταν ένα πολύ δύσκολο πράγμα.