Delphi Complete Works of Aristophanes (Illustrated) (Delphi Ancient Classics) (132 page)

καὶ ταῦτα μέντοι μετρίως πρὸς τὴν ἐμὴν ἀνάγκην
970
εἰρημέν᾽ ἐστίν. σὺ δέ μοι, φίλτατον, ὢ ἱκετεύω,
ἄνοιξον ἀσπάζου με:
διά τοι σὲ πόνους ἔχω.
Νεανίας

ὦ χρυσοδαίδαλτον ἐμὸν μέλημα, Κύπριδος ἔρνος,
μέλιττα Μούσης, Χαρίτων θρέμμα, Τρυφῆς πρόσωπον,
ἄνοιξον ἀσπάζου με:
975
διά τοι σὲ πόνους ἔχω.
Γρα
ῦ
ς
Α

οὗτος τί κόπτεις; μῶν ἐμὲ ζητεῖς;

Νεανίας
πόθεν;

Γρα
ῦ
ς
Α

καὶ τὴν θύραν γ᾽ ἤραττες.

Νεανίας
ἀποθάνοιμ᾽ ἄρα.

Γρα
ῦ
ς
Α

τοῦ δαὶ δεόμενος δᾷδ᾽ ἔχων ἐλήλυθας;

Νεανίας

Ἀναφλύστιον ζητῶν τιν᾽ ἄνθρωπον.

Γρα
ῦ
ς
Α
τίνα;

Νεανίας

980
οὐ τὸν Σεβῖνον, ὃν σὺ προσδοκᾷς ἴσως.

Γρα
ῦ
ς
Α

νὴ τὴν Ἀφροδίτην, ἤν τε βούλῃ γ᾽ ἤν τε μή.

Νεανίας

ἀλλ᾽ οὐχὶ νυνὶ τὰς ὑπερεξηκοντέτεις
εἰσάγομεν, ἀλλ᾽ εἰσαῦθις ἀναβεβλήμεθα.
τὰς ἐντὸς εἴκοσιν γὰρ ἐκδικάζομεν.

Γρα
ῦ
ς
Α

985
ἐπὶ τῆς προτέρας ἀρχῆς γε ταῦτ᾽ ἦν ὦ γλύκων:
νυνὶ δὲ πρῶτον εἰσάγειν ἡμᾶς δοκεῖ.

Νεανίας

τῷ βουλομένῳ γε κατὰ τὸν ἐν πεττοῖς νόμον.

Γρα
ῦ
ς
Α

ἀλλ᾽ οὐδὲ δειπνεῖς κατὰ τὸν ἐν πεττοῖς νόμον.

Νεανίας

οὐκ οἶδ᾽ ὅ τι λέγεις: τηνδεδί μοι κρουστέον.

Γρα
ῦ
ς
Α

990
ὅταν γε κρούσῃς τὴν ἐμὴν πρῶτον θύραν.

Νεανίας

ἀλλ᾽ οὐχὶ νυνὶ κρησέραν αἰτούμεθα.

Γρα
ῦ
ς
Α

οἶδ᾽ ὅτι φιλοῦμαι: νῦν δὲ θαυμάζεις ὅτι
θύρασί μ᾽ ηὗρες: ἀλλὰ πρόσαγε τὸ στόμα.

Νεανίας

ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ὀρρωδῶ τὸν ἐραστήν σου.

Γρα
ῦ
ς
Α
τίνα;

Νεανίας

995
τὸν τῶν γραφέων ἄριστον.

Γρα
ῦ
ς
Α
οὗτος δ᾽ ἔστι τίς;

Νεανίας

ὃς τοῖς νεκροῖσι ζωγραφεῖ τὰς ληκύθους.
ἀλλ᾽ ἄπιθ᾽, ὅπως μή σ᾽ ἐπὶ θύραισιν ὄψεται.

Γρα
ῦ
ς
Α

οἶδ᾽ οἶδ᾽ ὅ τι βούλει.

Νεανίας
καὶ γὰρ ἐγώ σε νὴ Δία.

Γρα
ῦ
ς
Α

μὰ τὴν Ἀφροδίτην ἥ μ᾽ ἔλαχε κληρουμένη,
1000
μὴ ‘γώ σ᾽ ἀφήσω.

Νεανίας
παραφρονεῖς ὦ γρᾴδιον.

Γρα
ῦ
ς
Α

ληρεῖς: ἐγὼ δ᾽ ἄξω σ᾽ ἐπὶ τἀμὰ στρώματα.

Νεανίας

τί δῆτα κρεάγρας τοῖς κάδοις ὠνούμεθα,
ἐξὸν καθέντα γρᾴδιον τοιουτονὶ
ἐκ τῶν φρεάτων τοὺς κάδους ξυλλαμβάνειν;

Γρα
ῦ
ς
Α

1005
μὴ σκῶπτέ μ᾽ ὦ τάλαν ἀλλ᾽ ἕπου δεῦρ᾽ ὡς ἐμέ.

Νεανίας

ἀλλ᾽ οὐκ ἀνάγκη μοὐστίν, εἰ μὴ τῶν ἐμῶν
τὴν πεντακοσιοστὴν κατέθηκας τῇ πόλει.

Γρα
ῦ
ς
Α

νὴ τὴν Ἀφροδίτην δεῖ γε μέντοι σ᾽. ὡς ἐγὼ
τοῖς τηλικούτοις ξυγκαθεύδουσ᾽ ἥδομαι.

Νεανίας

1010
ἐγὼ δὲ ταῖς γε τηλικαύταις ἄχθομαι,
κοὐκ ἂν πιθοίμην οὐδέποτ᾽.

Γρα
ῦ
ς
Α
ἀλλὰ νὴ Δία
ἀναγκάσει τουτί σε.

Νεανίας
τοῦτο δ᾽ ἔστι τί;

Γρα
ῦ
ς
Α

ψήφισμα, καθ᾽ ὅ σε δεῖ βαδίζειν ὡς ἐμέ.

Νεανίας

λέγ᾽ αὐτὸ τί ποτε κἄστι.

Γρα
ῦ
ς
Α
καὶ δή σοι λέγω.
1015
ἔδοξε ταῖς γυναιξίν, ἢν ἀνὴρ νέος
νέας ἐπιθυμῇ, μὴ σποδεῖν αὐτὴν πρὶν ἂν
τὴν γραῦν προκρούσῃ πρῶτον: ἢν δὲ μὴ ‘θέλῃ
πρότερον προκρούειν ἀλλ᾽ ἐπιθυμῇ τῆς νέας,
ταῖς πρεσβυτέραις γυναιξὶν ἔστω τὸν νέον
1020
ἕλκειν ἀνατεὶ λαβομένας τοῦ παττάλου.

Νεανίας

οἴμοι Προκρούστης τήμερον γενήσομαι.

Γρα
ῦ
ς
Α

τοῖς γὰρ νόμοις τοῖς ἡμετέροισι πειστέον.

Νεανίας

τί δ᾽ ἢν ἀφαιρῆταί μ᾽ ἀνὴρ τῶν δημοτῶν
ἢ τῶν φίλων ἐλθών τις;

Γρα
ῦ
ς
Α
ἀλλ᾽ οὐ κύριος
1025
ὑπὲρ μέδιμνόν ἐστ᾽ ἀνὴρ οὐδεὶς ἔτι.

Νεανίας

ἐξωμοσία δ᾽ οὐκ ἔστιν;

Γρα
ῦ
ς
Α
οὐ γὰρ δεῖ στροφῆς.

Νεανίας

ἀλλ᾽ ἔμπορος εἶναι σκήψομαι.

Γρα
ῦ
ς
Α
κλάων γε σύ.

Νεανίας

τί δῆτα χρὴ δρᾶν;

Γρα
ῦ
ς
Α
δεῦρ᾽ ἀκολουθεῖν ὡς ἐμέ.

Νεανίας

καὶ ταῦτ᾽ ἀνάγκη μοὐστί;

Γρα
ῦ
ς
Α
Διομήδειά γε.

Νεανίας

1030
ὑποστόρεσαί νυν πρῶτα τῆς ὀριγάνου
καὶ κλήμαθ᾽ ὑπόθου συγκλάσασα τέτταρα,
καὶ ταινίωσαι καὶ παράθου τὰς ληκύθους,
ὕδατός τε κατάθου τοὔστρακον πρὸ τῆς θύρας.

Γρα
ῦ
ς
Α

ἦ μὴν ἔτ᾽ ὠνήσει σὺ καὶ στεφάνην ἐμοί.

Νεανίας

1035
νὴ τὸν Δί᾽ ἤνπερ ᾖ γέ που τῶν κηρίνων:
οἶμαι γὰρ ἔνδον διαπεσεῖσθαί σ᾽ αὐτίκα.

Νε
ᾶ
νις

ποῖ τοῦτον ἕλκεις;

Γρα
ῦ
ς
Α
τὸν ἐμὸν αὐτῆς εἰσάγω.

Νε
ᾶ
νις

οὐ σωφρονοῦσά γ᾽: οὐ γὰρ ἡλικίαν ἔχει
παρὰ σοὶ καθεύδειν τηλικοῦτος ὤν, ἐπεὶ
1040
μήτηρ ἂν αὐτῷ μᾶλλον εἴης ἢ γυνή.
ὥστ᾽ εἰ καταστήσεσθε τοῦτον τὸν νόμον,
τὴν γῆν ἅπασαν Οἰδιπόδων ἐμπλήσετε.

Γρα
ῦ
ς
Α

ὦ παμβδελυρὰ φθονοῦσα τόνδε τὸν λόγον
ἐξηῦρες: ἀλλ᾽ ἐγώ σε τιμωρήσομαι.

Νεανίας

1045
νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρα κεχάρισαί γέ μοι
ὦ γλυκύτατον τὴν γραῦν ἀπαλλάξασά μου:
ὥστ᾽ ἀντὶ τούτων τῶν ἀγαθῶν εἰς ἑσπέραν
μεγάλην ἀποδώσω καὶ παχεῖάν σοι χάριν.

Γρα
ῦ
ς
Β

αὕτη σὺ ποῖ τονδὶ παραβᾶσα τὸν νόμον
1050
ἕλκεις, παρ᾽ ἐμοὶ τῶν γραμμάτων εἰρηκότων
πρότερον καθεύδειν αὐτόν;

Νεανίας
οἴμοι δείλαιος.
πόθεν ἐξέκυψας ὦ κάκιστ᾽ ἀπολουμένη;
τοῦτο γὰρ ἐκείνου τὸ κακὸν ἐξωλέστερον.

Γρα
ῦ
ς
Β

βάδιζε δεῦρο.

Νεανίας
μηδαμῶς με περιίδῃς
1055
ἑλκόμενον ὑπὸ τῆσδ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽.

Γρα
ῦ
ς
Β
ἀλλ᾽ οὐκ ἐγώ,
ἀλλ᾽ ὁ νόμος ἕλκει σ᾽.

Νεανίας
οὐκ ἐμέ γ᾽, ἀλλ᾽ ἔμπουσά τις
ἐξ αἵματος φλύκταιναν ἠμφιεσμένη.

Γρα
ῦ
ς
Β

ἕπου μαλακίων δεῦρ᾽ ἀνύσας καὶ μὴ λάλει.

Νεανίας

ἴθι νυν ἔασον εἰς ἄφοδον πρώτιστά με
1060
ἐλθόντα θαρρῆσαι πρὸς ἐμαυτόν: εἰ δὲ μή,
αὐτοῦ τι δρῶντα πυρρὸν ὄψει μ᾽ αὐτίκα
ὑπὸ τοῦ δέους.

Γρα
ῦ
ς
Β
θάρρει, βάδιζ᾽: ἔνδον χεσεῖ.

Νεανίας

δέδοικα κἀγὼ μὴ πλέον γ᾽ ἢ βούλομαι.
ἀλλ᾽ ἐγγυητάς σοι καταστήσω δύο
ἀξιόχρεως.

Γρα
ῦ
ς
Β
μή μοι καθίστη.

Γρα
ῦ
ς
Γ

1065
ποῖ σὺ ποῖ
χωρεῖς μετὰ ταύτης;

Νεανίας
οὐκ ἔγωγ᾽, ἀλλ᾽ ἕλκομαι.
ἀτὰρ ἥτις εἶ γε, πόλλ᾽ ἀγαθὰ γένοιτό σοι,
ὅτι μ᾽ οὐπεριεῖδες ἐπιτριβέντ᾽. ὦ Ἡράκλεις
ὦ Πᾶνες ὦ Κορύβαντες ὦ Διοσκόρω,
1070
τοῦτ᾽ αὖ πολὺ τούτου τὸ κακὸν ἐξωλέστερον.
ἀτὰρ τί τὸ πρᾶγμ᾽ ἔστ᾽ ἀντιβολῶ τουτί ποτε;
πότερον πίθηκος ἀνάπλεως ψιμυθίου,
ἢ γραῦς ἀνεστηκυῖα παρὰ τῶν πλειόνων;

Γρα
ῦ
ς
Γ

μὴ σκῶπτέ μ᾽ ἀλλὰ δεῦρ᾽ ἕπου.

Γρα
ῦ
ς
Β
δευρὶ μὲν οὖν.

Γρα
ῦ
ς
Γ

1075
ὡς οὐκ ἀφήσω σ᾽ οὐδέποτ᾽.

Γρα
ῦ
ς
Β
οὐδὲ μὴν ἐγώ.

Νεανίας

διασπάσεσθέ μ᾽ ὦ κακῶς ἀπολούμεναι.

Γρα
ῦ
ς
Β

ἐμοὶ γὰρ ἀκολουθεῖν σ᾽ ἔδει κατὰ τὸν νόμον.

Γρα
ῦ
ς
Γ

οὐκ ἢν ἑτέρα γε γραῦς ἔτ᾽ αἰσχίων φανῇ.

Νεανίας

ἢν οὖν ὑφ᾽ ὑμῶν πρῶτον ἀπόλωμαι κακῶς,
1080
φέρε πῶς ἐπ᾽ ἐκείνην τὴν καλὴν ἀφίξομαι;

Γρα
ῦ
ς
Γ

αὐτὸς σκόπει σύ: τάδε δέ σοι ποιητέον.

Νεανίας

ποτέρας προτέρας οὖν κατελάσας ἀπαλλαγῶ;

Γρα
ῦ
ς
Β

οὐκ οἶσθα; βαδιεῖ δεῦρ᾽.

Νεανίας
ἀφέτω νύν μ᾽ αὑτηί.

Γρα
ῦ
ς
Γ

δευρὶ μὲν οὖν ἴθ᾽ ὡς ἔμ᾽.

Νεανίας
ἢν ἡδί μ᾽ ἀφῇ.

Γρα
ῦ
ς
Β

1085
ἀλλ᾽ οὐκ ἀφήσω μὰ Δία σ᾽.

Γρα
ῦ
ς
Γ
οὐδὲ μὴν ἐγώ.

Νεανίας

χαλεπαί γ᾽ ἂν ἦστε γενόμεναι πορθμῆς.

Γρα
ῦ
ς
Β
τιή;

Νεανίας

ἕλκοντε τοὺς πλωτῆρας ἂν ἀπεκναίετε.

Γρα
ῦ
ς
Β

σιγῇ βάδιζε δεῦρο.

Γρα
ῦ
ς
Γ
μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ὡς ἐμέ.

Νεανίας

τουτὶ τὸ πρᾶγμα κατὰ τὸ Καννωνοῦ σαφῶς
1090
ψήφισμα, βινεῖν δεῖ με διαλελημμένον.
πῶς οὖν δικωπεῖν ἀμφοτέρας δυνήσομαι;

Γρα
ῦ
ς
Β

καλῶς, ἐπειδὰν καταφάγῃς βολβῶν χύτραν.

Νεανίας

οἴμοι κακοδαίμων ἐγγὺς ἤδη τῆς θύρας
ἑλκόμενός εἰμ᾽.

Γρα
ῦ
ς
Β
ἀλλ᾽ οὐδὲν ἔσται σοι πλέον.
1095
ξυνεσπεσοῦμαι γὰρ μετὰ σοῦ.

Νεανίας
μὴ πρὸς θεῶν:
ἑνὶ γὰρ ξυνέχεσθαι κρεῖττον ἢ δυοῖν κακοῖν.

Γρα
ῦ
ς
Γ

νὴ τὴν Ἑκάτην ἐάν τε βούλῃ γ᾽ ἤν τέ μή.

Νεανίας

ὦ τρισκακοδαίμων εἰ γυναῖκα δεῖ σαπρὰν
βινεῖν ὅλην τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν,
1100
κἄπειτ᾽ ἐπειδὰν τῆσδ᾽ ἀπαλλαγῶ, πάλιν
φρύνην ἔχουσαν λήκυθον πρὸς ταῖς γνάθοις.
ἆρ᾽ οὐ κακοδαίμων εἰμί; βαρυδαίμων μὲν οὖν
νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρ᾽ ἀνὴρ καὶ δυστυχής,
ὅστις τοιούτοις θηρίοις συνείρξομαι.
1105
ὅμως δ᾽ ἐάν τι πολλὰ πολλάκις πάθω
ὑπὸ τοῖνδε τοῖν κασαλβάδοιν δεῦρ᾽ ἐσπλέων,
θάψαι μ᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ τῷ στόματι τῆς ἐσβολῆς,
καὶ τήνδ᾽ ἄνωθεν ἐπιπολῆς τοῦ σήματος
ζῶσαν καταπιττώσαντες εἶτα τὼ πόδε
1110
μολυβδοχοήσαντες κύκλῳ περὶ τὰ σφυρὰ
ἄνω ‘πιθεῖναι πρόφασιν ἀντὶ ληκύθου.

Θεραπαίνα

ὦ μακάριος μὲν δῆμος, εὐδαίμων δ᾽ ἐγώ,
αὐτή τέ μοι δέσποινα μακαριωτάτη,
ὑμεῖς θ᾽ ὅσαι παρέστατ᾽ ἐπὶ ταῖσιν θύραις
1115
οἱ γείτονές τε πάντες οἵ τε δημόται,
ἐγώ τε πρὸς τούτοισιν ἡ διάκονος,
ἥτις μεμύρισμαι τὴν κεφαλὴν μυρώμασιν,
ἀγαθοῖσιν ὦ Ζεῦ: πολὺ δ᾽ ὑπερπέπαικεν αὖ
τούτων ἁπάντων τὰ Θάσι᾽ ἀμφορείδια.
1120
ἐν τῇ κεφαλῇ γὰρ ἐμμένει πολὺν χρόνον:
τὰ δ᾽ ἄλλ᾽ ἀπανθήσαντα πάντ᾽ ἀπέπτετο:
ὥστ᾽ ἐστὶ πολὺ βέλτιστα, πολὺ δῆτ᾽ ὦ θεοί.
κέρασον ἄκρατον, εὐφρανεῖ τὴν νύχθ᾽ ὅλην
ἐκλεγομένας ὅ τι ἂν μάλιστ᾽ ὀσμὴν ἔχῃ.
1125
ἀλλ᾽ ὦ γυναῖκες φράσατέ μοι τὸν δεσπότην,
τὸν ἄνδρ᾽, ὅπου ‘στί, τῆς ἐμῆς κεκτημένης.

Χορ
ὸ
ς

αὐτοῦ μένουσ᾽ ἡμῖν γ᾽ ἂν ἐξευρεῖν δοκεῖς.

Θεραπαίνα

μάλισθ᾽: ὁδὶ γὰρ ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἔρχεται.
ὦ δέσποτ᾽ ὦ μακάριε καὶ τρισόλβιε.

Βλέπυρος

1130
ἐγώ;

Θεραπαίνα
σὺ μέντοι νὴ Δί᾽ ὥς γ᾽ οὐδεὶς ἀνήρ.
τίς γὰρ γένοιτ᾽ ἂν μᾶλλον ὀλβιώτερος,
ὅστις πολιτῶν πλεῖον ἢ τρισμυρίων
ὄντων τὸ πλῆθος οὐ δεδείπνηκας μόνος;

Χορ
ὸ
ς

εὐδαιμονικόν γ᾽ ἄνθρωπον εἴρηκας σαφῶς.

Θεραπαίνα

1135
ποῖ ποῖ βαδίζεις;

Βλέπυρος
ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἔρχομαι.