Delphi Complete Works of Aristophanes (Illustrated) (Delphi Ancient Classics) (131 page)

οἴσουσιν ὦ τᾶν.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
ἢν δὲ μὴ κομίσωσι, τί;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

800
ἀμέλει κομιοῦσιν.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
ἢν δὲ μὴ κομίσωσι, τί;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

μαχούμεθ᾽ αὐτοῖς.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
ἢν δὲ κρείττους ὦσι, τί;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

ἄπειμ᾽ ἐάσας.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
ἢν δὲ πωλῶσ᾽ αὐτά, τί;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

διαρραγείης.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
ἢν διαρραγῶ δέ, τί;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

καλῶς ποιήσεις.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
σὺ δ᾽ ἐπιθυμήσεις φέρειν;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

805
ἔγωγε: καὶ γὰρ τοὺς ἐμαυτοῦ γείτονας
ὁρῶ φέροντας.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
πάνυ γ᾽ ἂν οὖν Ἀντισθένης
αὔτ᾽ εἰσενέγκοι: πολὺ γὰρ ἐμμελέστερον
πρότερον χέσαι πλεῖν ἢ τριάκονθ᾽ ἡμέρας.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

οἴμωζε.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
Καλλίμαχος δ᾽ ὁ χοροδιδάσκαλος
810
αὐτοῖσιν εἰσοίσει τι;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
πλείω Καλλίου.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

ἅνθρωπος οὗτος ἀποβαλεῖ τὴν οὐσίαν.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

δεινά γε λέγεις.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
τί δεινόν; ὥσπερ οὐχ ὁρῶν
ἀεὶ τοιαῦτα γιγνόμενα ψηφίσματα.
οὐκ οἶσθ᾽ ἐκεῖν᾽ οὕδοξε τὸ περὶ τῶν ἁλῶν;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

815
ἔγωγε.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
τοὺς χαλκοῦς δ᾽ ἐκείνους ἡνίκα
ἐψηφισάμεθ᾽, οὐκ οἶσθα;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
καὶ κακόν γέ μοι
τὸ κόμμ᾽ ἐγένετ᾽ ἐκεῖνο. πωλῶν γὰρ βότρυς
μεστὴν ἀπῆρα τὴν γνάθον χαλκῶν ἔχων
κἄπειτ᾽ ἐχώρουν εἰς ἀγορὰν ἐπ᾽ ἄλφιτα.
820
ἔπειθ᾽ ὑπέχοντος ἄρτι μου τὸν θύλακον,
ἀνέκραγ᾽ ὁ κῆρυξ μὴ δέχεσθαι μηδένα
χαλκοῦν τὸ λοιπόν: ‘ἀργύρῳ γὰρ χρώμεθα.’

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

τὸ δ᾽ ἔναγχος οὐχ ἅπαντες ἡμεῖς ὤμνυμεν
τάλαντ᾽ ἔσεσθαι πεντακόσια τῇ πόλει
825
τῆς τετταρακοστῆς, ἣν ἐπόρισ᾽ Εὐριπίδης;
κεὐθὺς κατεχρύσου πᾶς ἀνὴρ Εὐριπίδην:
ὅτε δὴ δ᾽ ἀνασκοπουμένοις ἐφαίνετο
ὁ Διὸς Κόρινθος καὶ τὸ πρᾶγμ᾽ οὐκ ἤρκεσεν,
πάλιν κατεπίττου πᾶς ἀνὴρ Εὐριπίδην.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

830
οὐ ταὐτὸν ὦ τᾶν. τότε μὲν ἡμεῖς ἤρχομεν,
νῦν δ᾽ αἱ γυναῖκες.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
ἃς ἐγὼ φυλάξομαι
νὴ τὸν Ποσειδῶ μὴ κατουρήσωσί μου.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

οὐκ οἶδ᾽ ὅ τι ληρεῖς. φέρε σὺ τἀνάφορον ὁ παῖς.

Κηρύκαινα

ὦ πάντες ἀστοί, νῦν γὰρ οὕτω ταῦτ᾽ ἔχει,
835
χωρεῖτ᾽ ἐπείγεσθ᾽ εὐθὺ τῆς στρατηγίδος,
ὅπως ἂν ὑμῖν ἡ τύχη κληρουμένοις
φράσῃ καθ᾽ ἕκαστον ἄνδρ᾽ ὅποι δειπνήσετε:
ὡς αἱ τράπεζαί γ᾽ εἰσὶν ἐπινενησμέναι
ἀγαθῶν ἁπάντων καὶ παρεσκευασμέναι,
840
κλῖναί τε σισυρῶν καὶ δαπίδων †νενασμέναι†,
κρατῆρα συγκιρνᾶσιν, αἱ μυροπώλιδες
ἑστᾶσ᾽ ἐφεξῆς, τὰ τεμάχη ῥιπίζεται,
λαγῷ᾽ ἀναπηγνύασι, πόπανα πέττεται,
στέφανοι πλέκονται, φρύγεται τραγήματα,
845
χύτρας ἔτνους ἕψουσιν αἱ νεώταται.
Σμοῖος δ᾽ ἐν αὐταῖς ἱππικὴν στολὴν ἔχων
τὰ τῶν γυναικῶν διακαθαίρει τρύβλια.
Γέρων δὲ χωρεῖ χλανίδα καὶ κονίποδε
ἔχων, καχάζων μεθ᾽ ἑτέρου νεανίου:
850
ἐμβὰς δὲ κεῖται καὶ τρίβων ἐρριμμένος.
πρὸς ταῦτα χωρεῖθ᾽, ὡς ὁ τὴν μᾶζαν φέρων
ἕστηκεν: ἀλλὰ τὰς γνάθους διοίγνυτε.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

οὐκοῦν βαδιοῦμαι δῆτα. τί γὰρ ἕστηκ᾽ ἔχων
ἐνταῦθ᾽, ἐπειδὴ ταῦτα τῇ πόλει δοκεῖ;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

855
καὶ ποῖ βαδιεῖ σὺ μὴ καταθεὶς τὴν οὐσίαν;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

ἐπὶ δεῖπνον.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
οὐ δῆτ᾽, ἤν γ᾽ ἐκείναις νοῦς ἐνῇ,
πρίν γ᾽ ἂν ἀπενέγκῃς.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
ἀλλ᾽ ἀποίσω.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
πηνίκα;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

οὐ τοὐμὸν ὦ τᾶν ἐμποδὼν ἔσται.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
τί δή;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

ἑτέρους ἀποίσειν φήμ᾽ ἔθ᾽ ὑστέρους ἐμοῦ.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

860
βαδιεῖ δὲ δειπνήσων ὅμως;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β
τί γὰρ πάθω;
τὰ δυνατὰ γὰρ δεῖ τῇ πόλει ξυλλαμβάνειν
τοὺς εὖ φρονοῦντας.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
ἢν δὲ κωλύσωσι, τί;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

ὁμόσ᾽ εἶμι κύψας.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
ἢν δὲ μαστιγῶσι, τί;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

καλούμεθ᾽ αὐτάς.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
ἢν δὲ καταγελῶσι, τί;

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

865
ἐπὶ ταῖς θύραις ἑστώς —

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
τί δράσεις; εἰπέ μοι.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

τῶν ἐσφερόντων ἁρπάσομαι τὰ σιτία.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α

βάδιζε τοίνυν ὕστερος: σὺ δ᾽ ὦ Σίκων
καὶ Παρμένων αἴρεσθε τὴν παμπησίαν.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

φέρε νυν ἐγώ σοι ξυμφέρω.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Α
μὴ μηδαμῶς.
870
δέδοικα γὰρ μὴ καὶ παρὰ τῇ στρατηγίδι,
ὅταν κατατιθῶ, προσποιῇ τῶν χρημάτων.

Ἀ
ν
ὴ
ρ
Β

νὴ τὸν Δία δεῖ γοῦν μηχανήματός τινος,
ὅπως τὰ μὲν ὄντα χρήμαθ᾽ ἕξω, τοισδεδὶ
τῶν ματτομένων κοινῇ μεθέξω πως ἐγώ.
875
ὀρθῶς ἔμοιγε φαίνεται: βαδιστέον
ὁμόσ᾽ ἐστὶ δειπνήσοντα κοὐ μελλητέον.

Γρα
ῦ
ς
Α

τί ποθ᾽ ἅνδρες οὐχ ἥκουσιν; ὥρα δ᾽ ἦν πάλαι:
ἐγὼ δὲ καταπεπλασμένη ψιμυθίῳ
ἕστηκα καὶ κροκωτὸν ἠμφιεσμένη
880
ἀργός, μινυρομένη τι πρὸς ἐμαυτὴν μέλος,
ἀργός, μινυρομένη τι πρὸς ἐμαυτὴν μέλος,
παίζουσα. πῶς ἂν περιλάβοιμ᾽ αὐτῶν τινὰ
παριόντα; Μοῦσαι δεῦρ᾽ ἴτ᾽ ἐπὶ τοὐμὸν στόμα,
μελύδριον εὑροῦσαί τι τῶν Ἰωνικῶν.

Νε
ᾶ
νις

νῦν μέν με παρακύψασα προὔφθης ὦ σαπρά.
885
ᾤου δ᾽ ἐρήμας οὐ παρούσης ἐνθάδε
ἐμοῦ τρυγήσειν καὶ προσάξεσθαί τινα
ᾁδουσ᾽: ἐγὼ δ᾽ ἢν τοῦτο δρᾷς ἀντᾴσομαι.
κεἰ γὰρ δι᾽ ὄχλου τοῦτ᾽ ἐστὶ τοῖς θεωμένοις,
ὅμως ἔχει τερπνόν τι καὶ κωμῳδικόν.

Γρα
ῦ
ς
Α

890
τούτῳ διαλέγου κἀποχώρησον: σὺ δὲ
φιλοττάριον αὐλητὰ τοὺς αὐλοὺς λαβὼν
ἄξιον ἐμοῦ καὶ σοῦ προσαύλησον μέλος.

Γρα
ῦ
ς
Α

εἴ τις ἀγαθὸν βούλεται παθεῖν
τι, παρ᾽ ἐμοὶ χρὴ καθεύδειν.
895
οὐ γὰρ ἐν νέαις τὸ σοφὸν ἔνεστιν
ἀλλ᾽ ἐν ταῖς πεπείραις:
οὐδέ τις στέργειν ἂν ἐθέλοι μᾶλλον ἢ ‘γὼ
τὸν φίλον ᾧπερ ξυνείην,
ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἕτερον ἂν πέτοιτο.

Νε
ᾶ
νις

900
μὴ φθόνει ταῖσιν νέαισι.
τὸ τρυφερὸν γὰρ ἐμπέφυκε
τοῖς ἁπαλοῖσι μηροῖς
κἀπὶ τοῖς μήλοις ἐπανθεῖ: σὺ δ᾽ ὦ γραῦ,
παραλέλεξαι κἀντέτριψαι,
905
τῷ θανάτῳ μέλημα.
Γρα
ῦ
ς
Α

ἐκπέσοι σου τὸ τρῆμα
τό τ᾽ ἐπίκλιντρον ἀποβάλοιο
βουλομένη σποδεῖσθαι,
κἀπὶ τῆς κλίνης ὄφιν εὕροις
καὶ προσελκύσαιο ...
910
βουλομένη φιλῆσαι.
Νε
ᾶ
νις

αἰαῖ τί ποτε πείσομαι;
οὐχ ἥκει μοὐταῖρος:
μόνη δ᾽ αὐτοῦ λείπομ᾽: ἡ
γὰρ μοι μήτηρ ἄλλῃ
βέβηκε: †καὶ τἄλλ᾽ οὐδὲν μετὰ ταῦτα δεῖ λέγειν†.
915
ἀλλ᾽ ὦ μαῖ᾽ ἱκετεύομαι, κάλει
τὸν Ὀρθαγόραν, ὅπως
σαυτῆς κατόναι᾽, ἀντιβολῶ σε.
Γρα
ῦ
ς
Α

ἤδη τὸν ἀπ᾽ Ἰωνίας
τρόπον τάλαινα κνησιᾷς:

*
920
δοκεῖς δέ μοι καὶ λάβδα κατὰ τοὺς Λεσβίους.
ἀλλ᾽ οὐκ ἄν ποθ᾽ ὑφαρπάσαιο
τἀμὰ παίγνια: τὴν δ᾽ ἐμὴν
ὥραν οὐκ ἀπολεῖς οὐδ᾽ ἀπολήψει.
Νε
ᾶ
νις

ᾆδ᾽ ὁπόσα βούλει καὶ παράκυφθ᾽ ὥσπερ γαλῆ:
925
οὐδεὶς γὰρ ὡς σὲ πρότερον εἴσεισ᾽ ἀντ᾽ ἐμοῦ.

Γρα
ῦ
ς
Α

οὔκουν ἐπ᾽ ἐκφοράν γε.

Νε
ᾶ
νις
καινόν γ᾽ ὦ σαπρά.

Γρα
ῦ
ς
Α

οὐ δῆτα.

Νε
ᾶ
νις
τί γὰρ ἂν γραῒ καινά τις λέγοι;

Γρα
ῦ
ς
Α

οὐ τοὐμὸν ὀδυνήσει σε γῆρας.

Νε
ᾶ
νις
ἀλλὰ τί;
ἥγχουσα μᾶλλον καὶ τὸ σὸν ψιμύθιον;

Γρα
ῦ
ς
Α

930
τί μοι διαλέγει;

Νε
ᾶ
νις
σὺ δὲ τί διακύπτεις;

Γρα
ῦ
ς
Α
ἐγώ;
ᾁδω πρὸς ἐμαυτὴν Ἐπιγένει τὠμῷ φίλῳ.

Νε
ᾶ
νις

σοὶ γὰρ φίλος τίς ἐστιν ἄλλος ἢ Γέρης;

Γρα
ῦ
ς
Α

δείξει γε καὶ σοί. τάχα γὰρ εἶσιν ὡς ἐμέ.

Νε
ᾶ
νις

ὁδὶ γὰρ αὐτός ἐστιν.

Γρα
ῦ
ς
Α
οὐ σοῦ γ᾽ ὦλεθρε
935
δεόμενος οὐδέν.

Νε
ᾶ
νις
νὴ Δί᾽ ὦ φθίνυλλα σὺ
δείξει τάχ᾽ αὐτός, ὡς ἔγωγ᾽ ἀπέρχομαι.

Γρα
ῦ
ς
Α

κἄγωγ᾽, ἵνα γνῷς ὡς πολύ σου μεῖζον φρονῶ.

Νεανίας

εἴθ᾽ ἐξῆν παρὰ τῇ νέᾳ καθεύδειν,
καὶ μὴ δ᾽ει πρότερον διασποδῆσαι
940
ἀνάσιμον ἢ πρεσβυτέραν:
οὐ γὰρ ἀνασχετὸν τοῦτό γ᾽ ἐλευθέρῳ.

Γρα
ῦ
ς
Α

οἰμώζων ἄρα νὴ Δία σποδήσεις.
οὐ γὰρ τἀπὶ Χαριξένης τάδ᾽ ἐστίν.
κατὰ τὸν νόμον ταῦτα ποιεῖν
945
ἔστι δίκαιον, εἰ δημοκρατούμεθα.

Γρα
ῦ
ς
Α

ἀλλ᾽ εἶμι τηρήσουσ᾽ ὅ τι καὶ δράσει ποτέ.

Νεανίας

εἴθ᾽ ὦ θεοὶ λάβοιμι τὴν καλὴν μόνην,
ἐφ᾽ ἣν πεπωκὼς ἔρχομαι πάλαι ποθῶν.

Νε
ᾶ
νις

ἐξηπάτησα τὸ κατάρατον γρᾴδιον:
950
φρούδη γάρ ἐστιν οἰομένη μ᾽ ἔνδον μένειν.
ἀλλ᾽ οὑτοσὶ γὰρ αὐτὸς οὗ ‘μεμνήμεθα.

Νε
ᾶ
νις

δεῦρο δὴ δεῦρο δή,
φίλον ἐμόν, δεῦρό μοι
πρόσελθε καὶ ξύνευνος
τὴν εὐφρόνην ὅπως ἔσει.
πάνυ γάρ τις ἔρως με δονεῖ
955
τῶνδε τῶν σῶν βοστρύχων.
ἄτοπος δ᾽ ἔγκειταί μοί τις
πόθος, ὅς με διακναίσας ἔχει.
μέθες, ἱκνοῦμαί σ᾽ Ἔρως,
καὶ ποίησον τόνδ᾽ ἐς εὐνὴν
τὴν ἐμὴν ἱκέσθαι.
Νεανίας

960
δεῦρο δὴ δεῦρο δή,
καὶ σύ μοι καταδραμοῦσα
τὴν θύραν ἄνοιξον
τήνδ᾽: εἰ δὲ μή, καταπεσὼν κείσομαι.
φίλον, ἀλλ᾽ ἐν τῷ σῷ
βούλομαι κόλπῳ πληκτίζεσθαι
965
μετὰ τῆς σῆς πυγῆς.
Κύπρι τί μ᾽ ἐκμαίνεις ἐπὶ ταύτῃ;
μέθες, ἱκνοῦμαί σ᾽ Ἔρως,
καὶ ποίησον τήνδ᾽ ἐς εὐνὴν
τὴν ἐμὴν ἱκέσθαι.
Νε
ᾶ
νις