"Waar is Mr. David Wright?" Kris vroeg de verpleegster in het ziekenhuis.
"Hij is in de exploitatie Theater right now. Wie bent u?"
"Ik ben zijn dochter. Wat is er gebeurd met hem? Is hij goed?" Rachel voelde dat ze op instorten met angst. De emotionele veranderingen van de afgelopen uren was teveel voor haar.
"Hij leed aan een zware aanvallen, maar don't worry, hij is buiten levensgevaar. Wij zullen hem verschuift naar de recovery-kamer zeer binnenkort."
"Goddank!" Rachel slaakte een zucht van opluchting. Ondanks de onthullingen dat Kris had Rachel hield van haar vader. Er zijn enkele geldige reden voor al deze leugens vertelde hij haar. Kris geaaid haar zachtjes op de schouder en ze was blij dat ze had hem rond op cruciale momenten.
Na een paar uur Rachel werd medegedeeld dat haar vader was in de recovery-kamer en wenste haar te zien. Kris wilde de vader en dochter wat tijd alleen zodat hij bleef ondanks gevraagd door Rachel te begeleiden.
"Ah my princess! U bent hier!"
"Hoe gaat het met je papa?" Rachel probeerde hard terug te vechten haar tranen. Zij haatte haar vader zo zwak en kwetsbaar.
"Ik ben goed, mijn kind. Kom eens hier," zei hij zachtjes geaaid de zijkant van het bed waarop hij lag. Rachel liep naar hem en zat op de rand van het bed. Hij nam haar hand in zijn groter en begon te praten in een trage fluister.
"Rachel, ik wil je iets vertellen. Maar je moet mij beloven dat je proberen te begrijpen mijn standpunt en de redenen achter een aantal van de beslissingen die ik jaren geleden nadat ik voltooien."
Rachel wist dat haar vader wilde bekennen wat hij deed ze grijnste. Ze wilde hem verlichten van de lasten.
David begon, "Kris komt terug in ons leven voor een reden. Herinner je je die dag tien jaar terug toen hij mijn kantoor te vragen om uw hand in het huwelijk? Nou, die dag ik….Ik hem beledigd. Ik maakte hem geloven dat hij onwaardig Rachel en ik brak zijn zelfvertrouwen zoveel ik kon. Ik vond je zo veel en het loutere aan jou gedacht in armoede leven met die collega me walgen. Ik wist dat hij was een eigenzinnig en elke zichzelf respecterende man en hij zou geen geld dat ik bood hem, dus moest ik denken aan een manier om hem te verlaten."
"Waarom hebben jullie dat papa? U wist hoeveel ik van hem hield…"
"Ik vond het loutere verliefdheid die je voelde jegens de man en ik dacht dat dat met de tijd, je zou krijgen over hem. Trust me Rachel, ik wilde gewoon je leven een gelukkig en tevreden leven…".
"Ik zou al blij en tevreden met Kris.…"
"Ik realiseerde me dat pas zeer laat mijn lieve. Doodde me je te zien die voor hem dag in dag uit. Ongeveer twee jaar heb ik alles gedaan wat ik kon om hem op te sporen en eindelijk vond ik hem. Hij was in Spanje en begon zijn eigen bedrijf dankzij de hulp van enkele vrienden van hem. Ik begon het controleren van hem als hij bloeide en breidde zijn bedrijf. Mijn zware beledigende woorden had de motivatie om te laten zien wat hij waard is en ik was meer dan blij om hem te zien slagen. In feite moest ik beloofde mezelf dat ik rechtzetten tussen u twee maar dan…… dit alles gebeurd," vertelt hij zuchtte. "Ik ben echt sorry voor alles wat ik deed, Rachel. Neemt u mij niet kwalijk. En, indien mogelijk, gelieve geen hekel aan mij….."
Rachel nog nooit had meegemaakt dat tranen in haar vaders ogen. Ze hugged hem strak en antwoordde: "Ik kan nooit haten je pappie….nooit!"
"Nu denk ik aan het Rachel, Kris zijn de acties volledig gerechtvaardigd. Ik heb crush zijn liefde en vertrouwen onder mijn voeten jaren geleden en nu wil hij terug naar mij. Maar wat hij niet weet is dat hij kwetsen ook u met alles wat hij doet….en ik zal niet aanvaarden. Ik heb hem ervan te zien, omdat ik weet dat hij nog van je houdt. Aangaat, hij bracht zelf ook."
Rachel wist niet wat te zeggen. Ze wilde haar vertellen vader dat Kris reeds vertelde haar de waarheid en was zelfs bereid terug te geven van hun bedrijf, maar ze wilde haar vader beter te krijgen.
"Daddy, u op zoek bent naar rust. Probeer om wat te slapen…"
"Ik zal niet kunnen slapen tot ik rechtzetten. Rachel, doe me een plezier en haal hem aan mij. Ik bied mijn excuses aan hem voor alles wat ik deed," David pleitte.
"Ik ben hier Mr. Wright." Kris stond in de deuropening met een bewaakte uitdrukking op zijn gezicht.
"Kris…..??? Ben jij het?"
"Ja, het is erg veel me. Het enige verschil is dat ik niet langer de jonge en kwetsbare Kris Frances Ville".
"Ik weet dat de zoon, ik weet dat heel goed."
Rachel shot een waarschuwing blik op Kris stiekem om hem beleefd en vriendelijk. Kris wilde haar vertellen dat ze niet bang hoeft te zijn. Hij had al gehoord van het merendeel van hun conversatie en was meer dan bereid om te vergeven David nu wist hij de reden achter zijn acties in het verleden. Hij deed wat hij dacht was in het belang van zijn dochter.
"Kris, ik moet zeggen dat u de meest gewiekste zakelijke vaardigheden. Ik had niet het minste idee van deze overname."
"Ik zie dat als een compliment, Mr. Wright."
"Het was bedoeld als een compliment! Ik ben verbaasd over de hoeveelheid succes en reputatie die je hebt vergaard voor uzelf in de afgelopen jaren. Gefeliciteerd!"
"Dank u, maar ik weet dat u een bepaalde creditcard. Was het niet voor uw uhh…. moet ik zeggen
motiverend
e
woorden, ik denk niet dat ik ooit zo'n succes!"
David chuckled op dat en de sfeer in de kamer vrolijker onmiddellijk.
"Kris, ik verontschuldig mij voor alles wat ik zei en deed in het verleden. Geloof me, ik wilde alleen maar mijn dochter. Ik dacht dat haar leven zou worden verpest als ze getrouwd is en mijn enige kind, kon ik niet laten gebeuren. Ik ben trots op een goed beeld van karakter maar ik jammerlijk mislukt. Ik denk dat ik had al opgemaakt dat u zojuist een jonge cad die wilde trouwen Rachel voor haar geld. Ik wist niet eens een inspanning te leveren om uw potentiële….." David's voice groeide dik met emotie.
Kris kon duidelijk de schuld en schuldgevoel gegraveerd op zijn gezicht. Hij voelde eigenlijk jammer voor de man die zo intimiderend en formidabele tien jaar geleden.
"Ik kwam hier op een missie Mr. Wright. Ik kwam terug te beweren wat ze altijd al mijn," hij keek naar Rachel met vastberaden blik in zijn ogen. "Vandaag, ik vraag u nogmaals voor uw dochter's hand in marriage."
Rachel keek hem verschrikt maar Kris kon zien haar ogen glinsterend met unshed scheurt. Ze probeerde kalm te blijven, maar hij wist dat binnen, ze was een bundel van zenuwen.
"Ik kan niet blijer zijn Mr. Ville met deze regeling," een grote grijns verspreid over de oude man's gezicht dat wonderbaarlijk maakte hem kijken veel jonger. "…maar ik vraag mijn dochter. Rachel, wat vind je van dit voorstel?"
Rachel zag nostalgische van één man, de andere met een glimlach zo mooi dat Kris vochten de drang om haar in zijn armen.
"Ik heb gewacht tien lange jaren voor dit voorstel daddy. Ik denk dat ik toch aannemen!"
Het einde
Bonus Boek 2
Een oorlog binnen
Paige Parker
© Copyright 2016 by FamiMK Media & Publishing, LLC - All rights reserved.
Dit document is erop gericht ervoor te zorgen dat juiste en betrouwbare informatie met betrekking tot het onderwerp en vraagstuk wordt behandeld. De publicatie wordt verkocht met het idee dat de uitgever niet moet leiden tot boekhouding, officieel toegestaan of anderszins, gekwalificeerde diensten. Als advies is nodig, juridische of professional, een geoefend persoon in de advocatuur moet bestellen.
- uit een verklaring van beginselen die werd aanvaard en goedgekeurd door een commissie van de American Bar Association en een Comité van de uitgevers en de verenigingen.
Geenszins is het legaal te reproduceren, dupliceren of verzenden van enig onderdeel van dit document in elektronische of gedrukte vorm. Het opnemen van deze publicatie is strikt verboden en eventuele opslag van dit document is niet toegestaan, tenzij met schriftelijke toestemming van de uitgever. All rights reserved.
De informatie in dit document is vermeld, waarheidsgetrouwe en consistent zijn, aangezien elke aansprakelijkheid, in termen van onoplettendheid of anderszins door elk gebruik of misbruik van een beleid, processen of aanwijzingen in het eenzame en klinkklare verantwoordelijkheid van de ontvangende lezer. Onder geen enkele omstandigheden is een juridische verantwoordelijkheid of schuld worden verweten de uitgever voor een vergoeding, schade of verlies betekenen vanwege de hierin vervatte informatie, hetzij direct, hetzij indirect.
Respectievelijke auteurs eigen all copyrights niet vastgehouden door de uitgever.
De informatie die hierin wordt aangeboden voor informatiedoeleinden uitsluitend, en is zo universeel is. De presentatie van de gegevens is zonder contract of elk soort zekerheid levensverzekering.
De handelsmerken die worden gebruikt, zijn zonder toestemming, en de publicatie van het merk zonder toestemming of ondersteuning door de eigenaar van het handelsmerk. Alle handelsmerken en merknamen in dit boek zijn voor verduidelijking doeleinden en de eigendom van de eigenaren zelf, niet verbonden met dit document.
Inhoudsopgave
Misplaatste
Ava haar verpleegsters uniform in het donker, klaar voor werk zo stil mogelijk. Ze deed niet wakker wilt haar vriend Ethan uit zijn slaap, maar het was niet omdat ze probeerde te houden met zijn gevoelens. Ze hadden gekregen in een groot gevecht de avond voordien, de eerste echte strijd die ze ooit hadden sinds klaarmaakten. Ava was nog zo verontwaardigd en gekwetst, wist ze niet dat ze kon kijken Ethan op dat moment zonder schreeuwen in zijn gezicht, zodat ze gemotiveerd het beste om hem te vermijden helemaal niet op dit moment.
Ava en Ethan's relatie was gelukkig zo ver, althans dat is de manier waarop ze vond er te denken. Ethan was haar college lieverd en ze hadden al een paar sinds hun ophoorde jaar. Hij was afkomstig uit geld en Ava was een country girl, geboren en getogen in Michigan waar ze beiden naar school geweest en nu leefden. Zij had nooit gedacht dat ze verenigbaar kan zijn maar wanneer hun werelden had gestoten, ze raakte snel onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ethan bleek Ava een andere manier van leven dan zij gewend was en maakte er een gewoonte van om haar verrot zijn. Hij was altijd zo vriendelijk, liefdevolle en trouwe naar haar toe en alles wat een meisje ooit zou willen in een vriendje. Ava voelde als Ethan misschien wel één, en ze was zeer tevreden en gelukkig zijn met hun leven samen in Oost Lansing, Michigan. In haar ogen had ze de perfecte sprookjesachtige romance en Ethan was haar prins.
Alles schijnbaar veranderd in een korte nacht voor het paar en Ava's bloed gekookt als ze terug op hun argument. Ze had come home van de v.a. ziekenhuis waar ze werkte om te koken en ze allebei een lekkere maaltijd. Ava had reden om feest te vieren en ze kon niet wachten om haar happy news met Ethan. Tijdens haar vakantie op het werk, Ava had online en ingeschreven zelf weer naar school. Zij momenteel hadden een verpleegkundige diploma en het was altijd al haar droom om ooit een dokter. Ethan was een law school student en pas afgestudeerd zelf. Ze hadden vele nachten delen al hun dromen en verlangens met elkaar. Sommige van haar favoriete momenten hadden ze gedeeld werden tijdens hun kussen praat, speculeren en blies wat hun gemeenschappelijke toekomst zou zijn. Ze zou een super stel, een jurist en een arts. Ava durfde zowel in hun succes en hun relatie. Het bleek Ethan had wat nieuws van zijn eigen, maar Ava nooit gedacht toen zij zag de opgewonden blik in zijn ogen dat hij zou de dood van haar eigen dromen en hun leven samen als ze wist.
Ava dagelijks de maaltijd had bereid, helemaal vol en ze kon niet wachten om de bonen. "Babe, ik heb geweldig nieuws!" begon ze ervoor dat haar partner zou graag ook voor haar. "Je bent zwanger!" Ethan geraden, slechts half gek. Ava uitgelachen zijn leergierigheid, ze vond het raken dat hij voelde zo zeker in die om een gezin te stichten met haar. Eerder deze maand, Ethan had schoot de vraag en Ava had niet geaarzeld om ja te zeggen, maar ze was niet klaar voor kinderen op dit punt in haar leven. "Nee, Nothing like that…" begon ze opnieuw, maar Ethan onderbroken. "Nou, dat kan in de kaarten voor ons binnenkort" Ethan vertelde haar. Hij ging door te vertellen dat zijn vader had bood hem een top positie bij het advocatenkantoor in upstate New York en Ethan had aanvaard. Terwijl ze was blij voor hem, Ava voelde geschokt en kwaad dat hij niet zou gaan vragen zelfs haar eerste. Hij wist dat ze alleen naar school gebaseerd op beurzen die niet gemakkelijk overdraagbaar naar een andere school, en zelfs meer, dus hij wist hoeveel steeds een arts had betekend. Ava vond het werk dat zij hebben verricht bij de v.a. ziekenhuis, zij kwam uit een militaire familie en werken met soldaten en oorlog vets maakte haar gevoel van voldoening. Nu Ethan verwachtte dat haar gewoon alles opofferen en een rijke, benauwd huisvrouw. Het zou leuk zijn om nooit weer werken maar niet voor Ava was ze echt gepassioneerd over haar carrière. Haar attent en zorgzaam prince behandelen haar als een stuk eigendom, ze was te doen wat hij zei en niet een ding. Ze vochten om uren achter elkaar maar hij nog weigerde te zien dingen weg en nog steeds weigerde om te buigen. Ze ging naar bed gevoel gebroken en gekneusd, zeker nu van haar toekomst met hem echt bedoeld.
Ava eindelijk een gevoel van opluchting op haar rijden naar uw werk. Het was leuk om te ontsnappen aan alle negativiteit die werd gekenmerkt door stagnatie in haar appartement en uitgaan en wat goed in de wereld. Ava wist hoe belangrijk haar werk bij de v.a. was en ze voelde zich geraakt door het leven en de verhalen van elke soldaat ontmoette. Ze had overleefd verschrikkingen die ze niet eens kon voorstellen en had gevochten dapper en moedig voor hun land. Ze waren goede mannen en dappere mannen, die de oorlog had veel schade aan. Ze voelde zich op een manier dankbaar te kunnen hen helpen zichzelf te herstellen en te genezen van deze wonden. Vandaag zou ze samen met een van de ziekenhuizen nieuwste patiënten. Van zo'n kleine stad, ze voelde zich alsof ze wist bijna elke soldaat bij naam en wisten hun verhalen. Lucas was net terug thuis uit het buitenland waar hij gewond geraakt door een langs de bombardementen. Hij had verloren in het gebruik van zijn rechterbeen, maar de dokter zei dat zijn zaak was hoopvol. Met de juiste verzorging en therapie zou hij volledig gerehabiliteerd in een korte tijd. Ava vond gehoord en gezien wat succesverhalen uit de eerste hand en ze was ervan overtuigd dat Lucas was een van hen.
Lucas was rustiger en terughoudender dan andere patiënten, maar ze konden nog steeds goed. Hij was opvallend knappe, lange, donkere en mysterieuze. Alle verpleegkundigen in de winkel voor een kans om met hem samen te werken, maar het leek erop dat hij graag Ava de beste en vaak vragen om met haar samen te werken. Het was geen ongewoon gezicht voor een soldaat die terugkeert van oorlog antisociaal en alleen bij voelen om mensen die ze vertrouwd waren met reeds, dus ze arts toegewezen Ava om hem op een meer permanente basis. Het duurde slechts een korte week voor Lucas om op te warmen voor Ava volledig. Hij was een land jongen geboren en opgegroeid, net zoals haar en ze kregen samen heel gemakkelijk. Ze geduwd en motivatie buiten zijn comfortniveau en hij ten zeerste gewaardeerd. Ava kon eerder al de houding veranderen in hem uit toen hij voor het eerst had kwamen de V.A. Hij leek hoopvol en positief over zijn herstel die echt haar gelukkig. Hoe meer ze sprak en hoe meer ze leerden elkaar kennen , des te meer ze vond hem. Ava had altijd voelde een nauwe verbinding met haar patiënten en om ze te leren kennen en hun verhalen was allemaal onderdeel van het proces, maar ze voelde dat in andere omstandigheden haar en Lucas kon zijn goede vrienden.