She's Dating the Gangster (11 page)

Kenji’s POV

Dismissal na.. nilapitan ko si Sara para alukin sana siyang sumabay sa akin pauwi.

“Wag ka munang bumisita sa bahay. Wala kasi si Athena eh, nasa QC siya ngayon kay Sang Min oppa.”

“Sang Min oppa? Sino yun? Si Nathan lang naman kapatid niya diba? Bakit siya nasa bahay ng ibang

lalaki?! Ano niya yun??? Niloloko na ba niya ko??”

Look, I’m not paranoid. It's just that, she never mentioned that SANG MIN ‘oppa’ before. Potek! Nag eenglish na tuloy ako ng di oras. Anak ng.

“Si Kuya Nathan nga.” She said. So Korean name ni Nathan, Sang Min? She can call Nathan, Nathan

para naman hinde ako maguluhan. Jesus. At eto na naman ang english ko. “Bakit ka naman nun

lolokohin? Ganun ba tingin mo sa kanya? Dahil nga sayo kaya siya nagkakaganito eh.”

WTF?! Dahil sa akin!? Anong ginawa ko?? Medyo nagulat ako nung sinabi niya yun. Ang seryoso kasi ng mukha niya eh.. Dahil sa akin.. Bakit kaya?

“HAHAHAHAHAHAHA! OMG! You should’ve seen your face!!! I’m just kidding! Relax! She texted me a

while ago, she said that she’s ok.” Hinde nakakatawa yun Sara. Siguro kung Jigs o si Kerb lang to kanina ko pa siya nabatukan dahil dun.

“Pakyu. Kelan siya uuwi?”

“I’m not sure.. Maybe later.. Around 10 pm, I guess.. Bakit?” 10 pm pa?! ang tagal naman nun!! Hinde ba sila nag kita ng kapatid niya ng matagal!?

“Bakit ang late naman?! Wala lang. Sabihin mo pupuntahan ko siya.”

“Oo nga pala, pinapasabi rin ni Athena na wag ka munang bumisita. Papasok na rin naman yun bukas

eh, edi mag intay ka na lang hanggang bukas! Eto naman parang ilang araw lang hinde nagkita eh namiss na kaagad. Sige alis na ko! Babay!” sinuot na niya yung backpack niya at sabay tumakbo palabas ng

classroom.

“Sira ulo to ah! Namiss ka dyan..” kinuha ko na rin yung bag ko at umuwi na.

Gaya ng sabi ni Sara, hinde ko siya pinuntahan. Baka isipin rin nun namimiss ko siya! Namimiss.. Ang kapal! Siguro, pero.. Konti lang..

6:30 am na, naligo na ko kasi kakatapos lang ng basketball practice. 4:00 am pa lang nandito na ko.

Paano ba naman may game bukas! Tuesday pa lang pasasa na kami kakapraktis nila Kerb. Wag kayong

mag-alala hinde ako yung captain ball, trabaho ni Kerb yun. Sa totoo lang walang may gustong maging captain ball sa amin. Siyempre, paano kami makakatakas tuwng praktis diba? Malas na lang talaga ni Kerb.

“P*ta. Ayoko talaga tong praktis na to tuwing 5am. Ang aga-agang nabubugbog yung katawan ko eh.

Buti ba sana kung may nagmamasahe after.”

“Wag ka na mag reklamo! Ikaw captain ball eh, tiisin mo yan!”

“NADALI MO MASTER! Konting tiis na lang Kerb at mawawala na yang pagod mo.”

Nagtawanan kami ni Jigs habang naliligo. Teka, hiwahiwalay kami ng pinaliliguan ok? I know what you’re thinking. We’re not gay.

“Pano ba naman, yung trabaho mo Kenji pinasa mo sa akin! Walangya di hamak naman na mas

magaling ka sakin ng one point eh!”

“Lul! One point ka dyan! Parepareho lang tayo boy!”

“WOOOH! Babes ikaw ba yan?! Dati rati sasabihin mo ‘lul mas magaling talaga ako sayo!’ ngayon

parepareho??? Anong magic ba ginawa sayo ni Athena?”

Pinatay ko na yung shower, nag punas, nilagay yung towel sa may waist at lumabas na sa may banyo ng locker room. Speaking of Athena, papasok na kaya siya?

“Lul! Athena ka dyan!” habang nagbibihis narinig kong lumabas na rin ng banyo yung dalawang ungas.

Siguro makikichismis. Ganyan naman sila eh. Magmamadali para maka sakop ng balita.

“Paps, balita ko nagkasakit yung dalawa ha? Ano bang nangyari dun?” tanong niya kay Jigs.

Napatingin ako kay Jigs, nag iintay ng sagot. Napansin kong medyo napatigil siya sa ginagawa niya. “Ha?

Edi nagkasakit. Ano pa ba? Grabe nga si Athena eh, sobrang ang putla kagabi! Mapapansin niyo yung labi niya sobrang putla.” tapos tumawa siya.

“Babes anong nakakatawa dun? Namumutla na nga yung tao pinagtatawanan mo pa.” tama nga

naman si Kerb! Anong nakkatawa dun!?

“Basta! Kung nakita niyo lang siya kagabi matatawa rin kayo. Laughtrip.”

“Nasa kanila ka kagabi?!” sabay naming tinanong ni Kerb. Inayos na namin yung gamit namin at saka

lumabas ng locker room.

“Oo. Gusto kong makita si Sara eh. Masama ba?”

“Mukhang iba na yan babes ha!” asar ni Kerb kay Jigs. “Tinamaan ka ba?”

Natawa lang si Jigs. Etong dalawa talaga. Bumili kami ng pagkain sa may skyline at tumambay muna kami sa may lounge.

Habang kumkain, napansin kong nagdadatingan na mga estudyante. Tumingin ako sa relo ko, 7:15 am na pala kaya ganun. Maya maya may nakita akong pamilyar na lalaki. Hinde ko mamukaan kasi malayo pa

siya, kasama niya si Athena.

“Ayan na pala si Athena eh. Sino yung kasama niya?”

“Kapatid niya yan. Si Nathan.” sabi ni Jigs. Napatingin kaming dalawa ni Kerby sa kanya.

“Ano?” tanong samin ni Jigs. Kilala niya si Nathan? Kelan pa?!

“Kapatid niya. Teka, napansin ko lang ha.. Kanina niyo pa ako pinagiinitan!! Nasa kanila nga ko diba kagabi?? Nakilala ko si Nathan kagabi, ok?? Tama na mga tanong niyo!” tapos ngumuso siya. Potek. Bata talaga to!

Iniwan ko muna sila Jigs at Kirby tapos pinuntahan sila Athena sa may prefect’s office.

After 10 minutes, lumabas na rin sila sa may office.

“Uy Kenji!” ti-nap ni Nathan yung may balikat ko, “Sorry if Athena didn’t tell you about her condition.

She’s too stubborn, I hope you understand.” tapos nag smile siya sa akin.

“Hinde, ok lang yun. Naiintindihan ko naman eh.” tapos ngumiti ako.

“I’m glad that you understand. Sige, I’ll go ahead na. Ingatan mo ha.” tapos pi-nush niya si Athena sa akin. “Ikaw naman, be good. Ok? I’ll see you soon.” tapos kinurot niya ng mahina yung pisngi ni Athena.

Nagsimula ng maglakad si Athena papunta sa classroom namin. Hinde niya man lang ako hinintay o

tiningnan. Binubugnot na naman siya! Ano bang problema niya? Una hinde niya ako sinabihan tungkol

sa kalagayan niya, pangalawa ayaw niya akong pabisitahin, pangatlo pinapakitaan na naman niya ako ng pagkabugnutin niyang ugali! Ano ba siya?! Bakit ba napapadaas pag momood swings niya?!

Hanggang sa pagdating namin ng classroom hinde niya pa rin ako pinapansin. Dumiretso lang siya sa

may upuan niya at umupo. Nilapitan ko siya at hinawakan kamay niya.

“Halika nga, magusap tayo sa labas.” tumingin lang siya sa akin tapos tumayo. Pumunta kami sa may

veranda. Lahat ng taong nasa may veranda pumasok sa kanikanilang classroom dahil nakita nilang

seryoso itsura naming dalawa.

“Ang tagal mong nawala.. Bakit hinde mo man lang ako tinext o tinawagan?” tanong ko sa kanya

habang nakatingin kami sa may field. “Hinde mo bang naisip na nag-aalala ako?”

Habang nakatingin pa rin siya sa may field sinagot niya mga tanong ko.

“Wala lang. I know that you don’t even care. Tss. So why bother telling you, right?”

‘You don’t even care?’ kelan ko sinabing wala akong pakialam sa kanya?

“You know what? Let’s not talk na lang muna. I don’t wanna see you for a whi--AH FORGET IT!”

tumalikod siya tapos nagsimula ng maglakad papasok ng classroom.

Hinawakan ko yung kamay niya, “Hinde pa tayo tapos mag usap.”

Napatigil siya sa paglalakad at humarap sa akin, “Ano bang pag-uusapan natin? Ha? Look I’ve nothing to say to you. So please..”

“I’m sorry. Hinde ko alam kung anong nagawa ko.. Pero kung ano man yun.. Sorry.. Sa lahat. Kung dahil sa party kaya ka nag kakaganito.. I’m sorry. Wala namang nangyari samin ni Bee eh. Kung natagalan ka sa amin, sorry..”

Napayuko siya sa mga sinabi ko. Alam kong hinde sapat yung sorry ko, kasi iba yung trato niya sa akin.

Kung ano man yung nagawa ko, sincere ako sa pagsosorry ko.

“And the next time you ask him to run away with you.. Please don’t do it in my house..” binitawan ko yung kamay niya at pumasok ng classroom.

Yan na ang pinaka sincere kong sorry.. Well kung hinde pa sapat yun, wala na akong magagawa.

Nagsimula na yung klase pero kaming dalawa tahimik pa rin. Nag quiz kami sa math at Physics, walangya wala akong nasagot. Etong si Athena kahit na nagabsent may nasagot pa rin. Paano kaya niya nagagawa yun?

Lunch time na namin, naunang lumabas si Athena ng classroom, madalas ako unang lumalabas pero

ngayon inunahan na niya ako. Lumapit sa akin si Jigs at Sara

“Pag pasensyahan mo na, she’s just a little upset..” nag nod lang ako. Hinde ko alam kung bakit ako nag-nod, upset? Bakit? Naglakad na ako papalabas ng classroom. Pag kadating ko sa may door, nakita ko si Athena. Pinilit niyang magsmile sa akin

“Wag kang ngumiti kung ayaw mo. Hinde naman kita pinipilit eh. Isa pa mukha ka lang t@nga sa

ginagawa mo.” nag-pout siya bigla tapos yumuko.

“Wag ka ng magalit. Nakainom ako nun.. Alam mo na… nadala lang ako. It wasn’t my intention.. Not in front of you and everyone else..”

“Nakita ng parents ko yun. Tinatanong kung matagal na kayong magkakilala ni Lucas at kung ganun

daw ba talaga kayo ka-close.” nanlaki yung mata niya sa mga sinabi ko

“OMG! Nakita nila??? Nakakahiya naman.. Dibale. Tinext ko naman si ate Kendi eh. Sabi niya

naiintindihan niya ako. So siguro na-explain na niya sa kanila.”

ATE KENDI?! Kapatid ko yun diba?!

“Ate Kendi?! Yung kapatid ko?!” nag nod siya. Paano kaya niya nalaman yung number nun!? Pati hinde niya binibigay number niya kung kani-kanino. Mapili lang siya sa bibigyan niya ng number. Halos dati madaming humihingi sa akin ng number niya, pero hinde ko mabigay bigay kasi alam kong gegiyerahin

niya ako pag uwi ko sa bahay namin. Pero ngayon pwede na since humiwalay na ko. Pero ayoko. Wala

akong pakialam sa mga tao sa paligid niya.

“Peace na ba tayo?” tapos nag smile siya sa akin

“Tsss. Tingin mo ganun kadali yun? Madaming proseso ang magpaawad noh. Lalo na’t sinabi mong ‘run

away with me’ kay Lucas.” sa totoo lang hinde naman ako galit, GALIT eh. Ang gusto ko lang manood

siya ng game ko bukas, gumawa ng placard at mag cheer sa akin.

“Ehh.. Ikaw rin naman ah! Sa kwarto pa kayo nag usap ni Abigail! Pwede namang sa harap namin ni

Lucas kayo mag usap, pero nag solo pa kayo sa kwarto! Patas lang tayo! Kaya bati na tayo. Please?”

Nagulat ako sa sinabi niya. Hinde ko lang ipinahalata. Nakita niya pala kami..

“Hmmm. Tara na, kumain na tayo ng lunch.” nagstart na akong mag lakad, at sumunod siya.

Hinde ko alam kung paano ko sasabihin yung gusto kong mangyari kasi alam kong hinde siya papayag.

Kelangan dramahan ko muna ng konti. First game naman yun eh..

Naglunch kami kasama nila Jigs, Kirby, Grace at Sara. Nagingay lang yung kambal, tapos nagtalo rin si Sara at Jigs. Siyempre may mga babae pa ring kumukuha ng litrato naming anim. Nagsama sama raw kas kami sa iisang lamesa. Labo.

Natapos na yung klase namin hanggang P.E. pero hinde na pina-attend ng teacher namin si Athena ng

class kasi sabi ko kakagaling lang niya sa sakit, at pag pinlit niyang mag p.e. si Athena at nabinat, hinde ko siya mapapatawad at hinde ako magdadalawang isip na ireklamo at ipatalsik siya sa school.

Pinasabay ko ulit si Athena kay Sara at Grace dahil kaming tatlo ay may praktis ulit para sa game bukas.

Kelangan eh, para bukas pahinga na lang. ewan ko ba kung bakit kelangan pa ulit namin mag praktis.

Nakakabanas talaga.

Paguwi ko sa bahay, di-nial ko kaagad yung number ni Athena sa bahay para masabi yung gusto kong

mangyari.

Athena’s POV

“Gusto mo ba talagang patawarin na kita?” yan kaagad yung bati niya.

“Paano mo nalaman na ako yung nakasagot?!” he chuckled

“Na-feel kong ikaw yung nakasagot eh.” na-feel daw. Whatever.

“Oohh.”

“Anyway, first game bukas sa basketball ng school.” yeah. I’ve heard that from everyone.

“Oo nga daw, why?”

“Para mapatawad kita, gawan mo ko ng placard.” A WHAT?!”

“What?!?”

“PLACARD. Dapat ang nakasulat dun ‘Kenji’s my SEXYLOVE dash (-) LOVEBABE’ ok?”

“ANO?! Have you completely lost your mind?! No way!”

“Akala ko pa naman din nagsosorry ka talaga sa kin.. Sige, wag na kung ayaw mo. Tutulog na ko.. Pagod na ko eh..”

Binaba niya yung phone without waiting for me to say the word ‘bye’. What an @ss.

Maybe you’re wondering why I got sick. Well, actually I’m not sick. Wasn’t. Saturday morning Sara and I received a plane ticket from our parents. They wanted to see us because we have to do some business stuff. You know, our little secret.. So there. After the party at Kenji’s house we went straight to the airport without changing. Simula Sunday hanggang Wednesday ng madaling araw kami dun. Si Sara sa

bahay na umuwi while I stayed at qc with oppa and my other relatives. It was so fun because they taught me how to eat butong pakwan, I got so addicted to it that’s why when I went back home I was still

eating it! Jigs even made fun of me because my lips were already pale!

Nathan oppa went to school with me. He told the principal the reason why I wasn’t able to attend

school for 3 days. They excused my absences and told us that they will just give me notes of the lessons that I have missed.

Nung nakita ko si Kenji sa labas ng prefect’s office, I felt something weird.. Parang sumakit yung dibdib ko. I don’t know why, pero bigla na lang sumakit yung dibdib ko.

I was trying to ignore him, but he kept on following me. He told me that he wanted to talk so I gave him the opportunity to talk. I was being rude and mean to him, I know. I jut cant help it.. Nahurt ako dahil sa narinig ko nung naguusap sila ni Abigail. I cant stop myself.. I know.. I was jealous that time. WAS NA OK!? PAST NA YUN!

I was about to enter the room when he grabbed my hand, he told me that he was sorry.. For whatever he has done. When I looked at him, he looked so sincere.. Although he can do better. It really broke my heart because finally he said he was sorry sa pinaka sincere niyang way. Then what really tore me was when he said that

‘And the next time you ask him to run away with you.. Please don’t do it in my house..’ then he