Delphi Complete Works of Aristophanes (Illustrated) (Delphi Ancient Classics) (75 page)

Δ
ῆ
μος
μὰ τὸν Ἀπόλλω ᾽γὼ μὲν οὔ.

Κλ
έ
ων
ἔφραζεν ὁ θεός σοι σαφῶς σῴζειν ἐμέ·
ἐγὼ γὰρ ἀντὶ τοῦ λέοντός εἰμί σοι.

Δ
ῆ
μος
καὶ πῶς μ᾽ἐλελήθης Ἀντιλέων γεγενημένος;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἓν οὐκ ἀναδιδάσκει σε τῶν λογίων ἑκών, 1045
ὃ μόνον σιδηροῦν ἐστι τεῖχος καὶ ξύλον,
ἐν ᾧ σε σῴζειν τόνδ᾽ἐκέλευσ᾽ὁ Λοξίας.

Δ
ῆ
μος
πῶς δῆτα τοῦτ᾽ἔφραζεν ὁ θεός;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τουτονὶ
δῆσαί σ᾽ἐκέλευ᾽ἐν πεντεσυρίγγῳ ξύλῳ.

Δ
ῆ
μος
ταυτὶ τελεῖσθαι τὰ λόγι᾽ἤδη μοι δοκεῖ. 1050

Κλ
έ
ων
μὴ πείθου· φθονεραὶ γὰρ ἐπικρώζουσι κορῶναι.
ἀλλ᾽ἱέρακα φίλει μεμνημένος ἐν φρεσὶν ὅς σοι
ἤγαγε συνδήσας Λακεδαιμονίων κορακίνους.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τοῦτό γέ τοι Παφλαγὼν παρεκινδύνευσε μεθυσθείς.
Κεκροπίδη κακόβουλε τί τοῦθ᾽ἡγεῖ μέγα τοὔργον; 1055
καί κε γυνὴ φέροι ἄχθος, ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη·
ἀλλ᾽οὐκ ἂν μαχέσαιτο· χέσαιτο γάρ, εἰ μαχέσαιτο.

Κλ
έ
ων
ἀλλὰ τόδε φράσσαι, πρὸ Πύλου Πύλον ἥν σοι ἔφραζεν.
ἔστι Πύλος πρὸ Πύλοιο —

Δ
ῆ
μος
τί τοῦτο λέγει, πρὸ Πύλοιο;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τὰς πυέλους φησὶν καταλήψεσθ᾽ἐν βαλανείῳ. 1060

Δ
ῆ
μος
ἐγὼ δ᾽ἄλουτος τήμερον γενήσομαι;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οὗτος γὰρ ἡμῶν τὰς πυέλους ἀφήρπασεν.
ἀλλ᾽οὑτοσὶ γάρ ἐστι περὶ τοῦ ναυτικοῦ
ὁ χρησμός, ᾧ σε δεῖ προσέχειν τὸν νοῦν πάνυ.

Δ
ῆ
μος
προσέχω· σὺ δ᾽ἀναγίγνωσκε, τοῖς ναύταισί μου 1065
ὅπως ὁ μισθὸς πρῶτον ἀποδοθήσεται.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
Αἰγεΐδη φράσσαι κυναλώπεκα, μή σε δολώσῃ,
λαίθαργον ταχύπουν, δολίαν κερδὼ πολύιδριν.
οἶσθ᾽ὅ τι ἐστὶν τοῦτο;

Δ
ῆ
μος
Φιλόστρατος ἡ κυναλώπηξ.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οὐ τοῦτό φησιν, ἀλλὰ ναῦς ἑκάστοτε 1070
αἰτεῖ ταχείας ἀργυρολόγους οὑτοσί·
ταύτας ἀπαυδᾷ μὴ διδόναι σ᾽ὁ Λοξίας.

Δ
ῆ
μος
πῶς δὴ τριήρης ἐστὶ κυναλώπηξ;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ὅπως;
ὅτι ἡ τριήρης ἐστὶ χὠ κύων ταχύ.

Δ
ῆ
μος
πῶς οὖν ἀλώπηξ προσετέθη πρὸς τῷ κυνί; 1075

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἀλωπεκίοισι τοὺς στρατιώτας ᾔκασεν,
ὁτιὴ βότρυς τρώγουσιν ἐν τοῖς χωρίοις.

Δ
ῆ
μος
εἶεν·
τούτοις ὁ μισθὸς τοῖς ἀλωπεκίοισι ποῦ;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐγὼ ποριῶ, καὶ τοῦτον ἡμερῶν τριῶν.
ἀλλ᾽ἔτι τόνδ᾽ἐπάκουσον, ὃν εἶπέ σοι ἐξαλέασθαι 1080
χρησμὸν Λητοΐδης, Κυλλήνην, μή σε δολώσῃ.

Δ
ῆ
μος
ποίαν Κυλλήνην;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τὴν τούτου χεῖρ᾽ἐποίησεν
Κυλλήνην ὀρθῶς, ὁτιή φησ᾽, “ἔμβαλε κυλλῇ”.

Κλ
έ
ων
οὐκ ὀρθῶς φράζει· τὴν Κυλλήνην γὰρ ὁ Φοῖβος
ἐς τὴν χεῖρ᾽ὀρθῶς ᾐνίξατο τὴν Διοπείθους. 1085
ἀλλὰ γάρ ἐστιν ἐμοὶ χρησμὸς περὶ σοῦ πτερυγωτός,
αἰετὸς ὡς γίγνει καὶ πάσης γῆς βασιλεύεις.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
καὶ γὰρ ἐμοί· καὶ γῆς καὶ τῆς ἐρυθρᾶς γε θαλάσσης,
χὤτι γ᾽ἐν Ἐκβατάνοις δικάσεις, λείχων ἐπίπαστα.

Κλ
έ
ων
ἀλλ᾽ἐγὼ εἶδον ὄναρ, καί μοὐδόκει ἡ θεὸς αὐτὴ 1090
τοῦ δήμου καταχεῖν ἀρυταίνῃ πλουθυγίειαν.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
νὴ Δία καὶ γὰρ ἐγώ· καί μοὐδόκει ἡ θεὸς αὐτὴ
ἐκ πόλεως ἐλθεῖν καὶ γλαῦξ αὐτῇ ᾽πικαθῆσθαι·
εἶτα κατασπένδειν κατὰ τῆς κεφαλῆς ἀρυβάλλῳ
ἀμβροσίαν κατὰ σοῦ, κατὰ τούτου δὲ σκοροδάλμην. 1095

Δ
ῆ
μος
ἰοὺ ἰού.
οὐκ ἦν ἄρ᾽οὐδεὶς τοῦ Γλάνιδος σοφώτερος.
καὶ νῦν ἐμαυτὸν ἐπιτρέπω σοι τουτονὶ
γερονταγωγεῖν κἀναπαιδεύειν πάλιν.

Κλ
έ
ων
μήπω γ᾽, ἱκετεύω σ᾽, ἀλλ᾽ἀνάμεινον, ὡς ἐγὼ 1100
κριθὰς ποριῶ σοι καὶ βίον καθ᾽ἡμέραν.

Δ
ῆ
μος
οὐκ ἀνέχομαι κριθῶν ἀκούων· πολλάκις
ἐξηπατήθην ὑπό τε σοῦ καὶ Θουφάνους.

Κλ
έ
ων
ἀλλ᾽ἄλφιτ᾽ἤδη σοι ποριῶ ᾽σκευασμένα.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐγὼ δὲ μαζίσκας γε διαμεμαγμένας 1105
καὶ τοὔψον ὀπτόν· μηδὲν ἄλλ᾽εἰ μὴ ᾽σθιε.

Δ
ῆ
μος
ἀνύσατέ νυν ὅ τι περ ποιήσεθ᾽· ὡς ἐγώ,
ὁπότερος ἂν σφῷν νῦν με μᾶλλον εὖ ποιῇ,
τούτῳ παραδώσω τῆς πυκνὸς τὰς ἡνίας.

Κλ
έ
ων
τρέχοιμ᾽ἂν εἴσω πρότερος. 1110
Ἀλλαντοπώλης
οὐ δῆτ᾽ἀλλ᾽ἐγώ.

Χορ
ό
ς
ὦ Δῆμε καλήν γ᾽ἔχεις
ἀρχήν, ὅτε πάντες ἄνθρωποι
δεδίασί σ᾽ὥσπερ
ἄνδρα τύραννον.
ἀλλ᾽εὐπαράγωγος εἶ, 1115
θωπευόμενός τε χαίρεις
κἀξαπατώμενος,
πρὸς τόν τε λέγοντ᾽ἀεὶ
κέχηνας· ὁ νοῦς δέ σου
παρὼν ἀποδημεῖ. 1120

Δ
ῆ
μος
νοῦς οὐκ ἔνι ταῖς κόμαις
ὑμῶν, ὅτε μ᾽οὐ φρονεῖν
νομίζετ᾽· ἐγὼ δ᾽ἑκὼν
ταῦτ᾽ἠλιθιάζω.
αὐτός τε γὰρ ἥδομαι 1125
βρύλλων τὸ καθ᾽ἡμέραν,
κλέπτοντά τε βούλομαι
τρέφειν ἕνα προστάτην·
τοῦτον δ᾽, ὅταν ᾖ πλέως,
ἄρας ἐπάταξα. 1130

Χορ
ό
ς
χοὔτω μὲν ἂν εὖ ποιοῖς,
εἴ σοι πυκνότης ἔνεστ᾽
ἐν τῷ τρόπῳ, ὡς λέγεις,
τούτῳ πάνυ πολλή,
εἰ τούσδ᾽ἐπίτηδες ὥσπερ 1135
δημοσίους τρέφεις
ἐν τῇ πυκνί, κᾆθ᾽ὅταν
μή σοι τύχῃ ὄψον ὄν,
τούτων ὃς ἂν ᾖ παχύς,
θύσας ἐπιδειπνεῖς. 1140

Δ
ῆ
μος
σκέψασθε δέ μ᾽, εἰ σοφῶς
αὐτοὺς περιέρχομαι
τοὺς οἰομένους φρονεῖν
κἄμ᾽ἐξαπατύλλειν.
τηρῶ γὰρ ἑκάστοτ᾽αὐτοὺς 1145
οὐδὲ δοκῶν ὁρᾶν
κλέπτοντας· ἔπειτ᾽ἀναγκάζω
πάλιν ἐξεμεῖν
ἅττ᾽ἂν κεκλόφωσί μου,
κημὸν καταμηλῶν. 1150

Κλ
έ
ων
ἄπαγ᾽ἐς μακαρίαν ἐκποδών.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
σύ γ᾽ὦ φθόρε.

Κλ
έ
ων
ὦ Δῆμ᾽ἐγὼ μέντοι παρεσκευασμένος
τρίπαλαι κάθημαι βουλόμενός σ᾽εὐεργετεῖν.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐγὼ δὲ δεκάπαλαί γε καὶ δωδεκάπαλαι
καὶ χιλιόπαλαι καὶ προπαλαιπαλαίπαλαι. 1155

Δ
ῆ
μος
ἐγὼ δὲ προσδοκῶν γε τρισμυριόπαλαι
βδελύττομαί σφω καὶ προπαλαιπαλαίπαλαι.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οἶσθ᾽οὖν ὃ δρᾶσον;

Δ
ῆ
μος
εἰ δὲ μή, φράσεις γε σύ.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἄφες ἀπὸ βαλβίδων ἐμέ τε καὶ τουτονί, 1160
ἵνα σ᾽εὖ ποιῶμεν ἐξ ἴσου.

Δ
ῆ
μος
δρᾶν ταῦτα χρή.
ἄπιτον.

Κλ
έ
ων
κα
ὶ Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἰδού.

Δ
ῆ
μος
θέοιτ᾽ἄν.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ὑποθεῖν οὐκ ἐῶ.

Δ
ῆ
μος
ἀλλ᾽ἢ μεγάλως εὐδαιμονήσω τήμερον
ὑπὸ τῶν ἐραστῶν νὴ Δί᾽ἢ ᾽γὼ θρύψομαι.

Κλ
έ
ων
ὁρᾷς; ἐγώ σοι πρότερος ἐκφέρω δίφρον.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἀλλ᾽οὐ τράπεζαν, ἀλλ᾽ἐγὼ προτεραίτερος. 1165

Κλ
έ
ων
ἰδοὺ φέρω σοι τήνδε μαζίσκην ἐγὼ
ἐκ τῶν ὀλῶν τῶν ἐκ Πύλου μεμαγμένην.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐγὼ δὲ μυστίλας μεμυστιλημένας
ὑπὸ τῆς θεοῦ τῇ χειρὶ τἠλεφαντίνῃ.

Δ
ῆ
μος
ὡς μέγαν ἄρ᾽εἶχες ὦ πότνια τὸν δάκτυλον. 1170

Κλ
έ
ων
ἐγὼ δ᾽ἔτνος γε πίσινον εὔχρων καὶ καλόν·
ἐτόρυνε δ᾽αὔθ᾽ἡ Παλλὰς ἡ Πυλαιμάχος.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ὦ Δῆμ᾽ἐναργῶς ἡ θεός σ᾽ἐπισκοπεῖ,
καὶ νῦν ὑπερέχει σου χύτραν ζωμοῦ πλέαν.

Δ
ῆ
μος
οἴει γὰρ οἰκεῖσθ᾽ἂν ἔτι τήνδε τὴν πόλιν, 1175
εἰ μὴ φανερῶς ἡμῶν ὑπερεῖχε τὴν χύτραν;

Κλ
έ
ων
Τουτὶ τέμαχός σοὔδωκεν ἡ Φοβεσιστράτη.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἡ δ᾽Ὀβριμοπάτρα γ᾽ἑφθὸν ἐκ ζωμοῦ κρέας
καὶ χόλικος ἠνύστρου τε καὶ γαστρὸς τόμον.

Δ
ῆ
μος
Καλῶς γ᾽ἐποίησε τοῦ πέπλου μεμνημένη. 1180

Κλ
έ
ων
ἡ Γοργολόφα σ᾽ἐκέλευε τουτουὶ φαγεῖν
ἐλατῆρος, ἵνα τὰς ναῦς ἐλαύνωμεν καλῶς.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
λαβὲ καὶ ταδί νυν.

Δ
ῆ
μος
καὶ τί τούτοις χρήσομαι
τοῖς ἐντέροις;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐπίτηδες αὔτ᾽ἔπεμψέ σοι
ἐς τὰς τριήρεις ἐντερόνειαν ἡ θεός· 1185
ἐπισκοπεῖ γὰρ περιφανῶς τὸ ναυτικόν.
ἔχε καὶ πιεῖν κεκραμένον τρία καὶ δύο.

Δ
ῆ
μος
ὡς ἡδὺς ὦ Ζεῦ καὶ τὰ τρία φέρων καλῶς.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἡ Τριτογενὴς γὰρ αὐτὸν ἐνετριτώνισεν.

Κλ
έ
ων
λαβέ νυν πλακοῦντος πίονος παρ᾽ἐμοῦ τόμον. 1190

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
παρ᾽ἐμοῦ δ᾽ὅλον γε τὸν πλακοῦντα τουτονί.

Κλ
έ
ων
ἀλλ᾽οὐ λαγῷ᾽ἕξεις ὁπόθεν δῷς, ἀλλ᾽ἐγώ.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οἴμοι, πόθεν λαγῷά μοι γενήσεται;
ὦ θυμὲ νυνὶ βωμολόχον ἔξευρέ τι.

Κλ
έ
ων
ὁρᾷς τάδ᾽ὦ κακόδαιμον; 1195

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ὀλίγον μοι μέλει·
ἐκεινοιὶ γὰρ ὡς ἔμ᾽ἔρχονταί τινες
πρέσβεις ἔχοντες ἀργυρίου βαλλάντια.

Κλ
έ
ων
ποῦ ποῦ; toto

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τί δέ σοι τοῦτ᾽; οὐκ ἐάσεις τοὺς ξένους;
ὦ Δημίδιον ὁρᾷς τὰ λαγῷ᾽ἅ σοι φέρω;

Κλ
έ
ων
οἴμοι τάλας ἀδίκως γε τἄμ᾽ὑφήρπασας. 1200

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
νὴ τὸν Ποσειδῶ καὶ σὺ γὰρ τοὺς ἐκ Πύλου. toto

Δ
ῆ
μος
εἴπ᾽, ἀντιβολῶ, πῶς ἐπενόησας ἁρπάσαι;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τὸ μὲν νόημα τῆς θεοῦ, τὸ δὲ κλέμμ᾽ἐμόν.

Κλ
έ
ων
ἐγὼ δ᾽ἐκινδύνευσ᾽, ἐγὼ δ᾽ὤπτησά γε.

Δ
ῆ
μος
ἄπιθ᾽· οὐ γὰρ ἀλλὰ τοῦ παραθέντος ἡ χάρις. 1205

Κλ
έ
ων
οἴμοι κακοδαίμων, ὑπεραναιδευθήσομαι.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τί οὐ διακρίνεις Δῆμ᾽ὁπότερός ἐστι νῷν
ἀνὴρ ἀμείνων περὶ σὲ καὶ τὴν γαστέρα;

Δ
ῆ
μος
τῷ δῆτ᾽ἂν ὑμᾶς χρησάμενος τεκμηρίῳ
δόξαιμι κρίνειν τοῖς θεαταῖσιν σοφῶς; 1210

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
ἐγὼ φράσω σοι. τὴν ἐμὴν κίστην ἰὼν
ξύλλαβε σιωπῇ καὶ βασάνισον ἅττ᾽ἔνι,
καὶ τὴν Παφλαγόνος· κἀμέλει κρινεῖς καλῶς.

Δ
ῆ
μος
φέρ᾽ἴδω τί οὖν ἔνεστιν;

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
οὐχ ὁρᾷς κενὴν
ὦ παππίδιον; ἅπαντα γάρ σοι παρεφόρουν. 1215

Δ
ῆ
μος
αὕτη μὲν ἡ κίστη τὰ τοῦ Δήμου φρονεῖ.

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
βάδιζέ νυν καὶ δεῦρο πρὸς τὴν Παφλαγόνος.
ὁρᾷς <τάδ᾽;>

Δ
ῆ
μος
οἴμοι τῶν ἀγαθῶν ὅσων πλέα.
ὅσον τὸ χρῆμα τοῦ πλακοῦντος ἀπέθετο·
ἐμοὶ δ᾽ἔδωκεν ἀποτεμὼν τυννουτονί. 1220

Ἀ
λλαντοπ
ώ
λης
τοιαῦτα μέντοι καὶ πρότερόν σ᾽ἠργάζετο·
σοὶ μὲν προσεδίδου μικρὸν ὧν ἐλάμβανεν,
αὐτὸς δ᾽ἑαυτῷ παρετίθει τὰ μείζονα.

Δ
ῆ
μος
ὦ μιαρὲ κλέπτων δή με ταῦτ᾽ἐξηπάτας;
ἐγὼ δέ τυ ἐστεφάνιξα κἀδωρησάμαν. 1225