Delphi Complete Works of Aristophanes (Illustrated) (Delphi Ancient Classics) (119 page)

Ἑρμῆν τε νόμιον ἄντομαι
καὶ Πᾶνα καὶ Νύμφας φίλας
ἐπιγελάσαι προθύμως
980
ταῖς ἡμετέραισι
χαρέντα χορείαις.
ἔξαιρε δὴ προθύμως
διπλῆν χάριν χορείας.
παίσωμεν ὦ γυναῖκες οἷάπερ νόμος,
νηστεύωμεν δὲ πάντως.
Χορός

985
ἀλλ᾽ εἶα πάλλ᾽ ἀνάστρεφ᾽ εὐρύθμῳ ποδί,
τόρευε πᾶσαν ᾠδήν:
ἡγοῦ δέ γ᾽ ὧδ᾽ αὐτὸς σὺ
κισσοφόρε Βάκχειε
δέσποτ᾽: ἐγὼ δὲ κώμοις
σὲ φιλοχόροισι μέλψω.
Χορός

990
εὔιον ὦ Διόνυσε
Βρόμιε καὶ Σεμέλας παῖ,
χοροῖς τερπόμενος
κατ᾽ ὄρεα νυμφᾶν †ἐρατοῖς† ἐν ὕμνοις,
εὔιον εὔιον εὐοῖ
... ἀναχορεύων.
Χορός

995
ἀμφὶ δὲ σοὶ κτυπεῖται
Κιθαιρώνιος ἠχώ,
μελάμφυλλά τ᾽ ὄρη
δάσκια καὶ νάπαι πετρώδεις βρέμονται:
κύκλῳ δὲ περὶ σὲ κισσὸς
1000
εὐπέταλος ἕλικι θάλλει.
Τοξότης

ἐνταῦτα νῦν οἰμῶξι πρὸς τὴν αἰτρίαν.

Μνησίλοχος

ὦ τοξόθ᾽ ἱκετεύω σε.

Τοξότης
μή μ᾽ ἰκετεῦσι σύ.

Μνησίλοχος

χάλασον τὸν ἧλον.

Τοξότης
ἀλλὰ ταῦτα δρᾶσ᾽ ἐγώ.

Μνησίλοχος

οἴμοι κακοδαίμων, μᾶλλον ἐπικρούεις σύ γε.

Τοξότης

1005
ἔτι μᾶλλο βοῦλις;

Μνησίλοχος
ἀτταταῖ ἰατταταῖ:
κακῶς ἀπόλοιο.

Τοξότης
σῖγα κακοδαίμων γέρον.
πέρ᾽ ἐγὼ ‘ξινίγκι πορμός, ἴνα πυλάξι σοι.

Μνησίλοχος

ταυτὶ τὰ βέλτιστ᾽ ἀπολέλαυκ᾽ Εὐριπίδου.
ἔα: θεοί, Ζεῦ σῶτερ, εἰσὶν ἐλπίδες.
1010
ἁνὴρ ἔοικεν οὐ προδώσειν, ἀλλά μοι
σημεῖον ὑπεδήλωσε Περσεὺς ἐκδραμών,
ὅτι δεῖ με γίγνεσθ᾽ Ἀνδρομέδαν: πάντως δέ μοι
τὰ δέσμ᾽ ὑπάρχει. δῆλον οὖν τοῦτ᾽ ἔσθ᾽ ὅτι
1015
ἥξει με σώσων: οὐ γὰρ ἂν παρέπτετο.

Ε
ὐ
ριπίδης

φίλαι παρθένοι φίλαι, πῶς ἂν οὖν
ἐπέλθοιμι καὶ
τὸν Σκύθην λάθοιμι;
κλύεις; ὦ πρὸς αἰδοῦς σὲ τὰν ἐν ἄντροις,
1020
κατάνευσον, ἔασον ὡς
τὴν γυναῖκά μ᾽ ἐλθεῖν.

Μνησίλοχος

ἄνοικτος ὅς μ᾽ ἔδησε τὸν
πολυστονώτατον βροτῶν:
μόλις δὲ γραῖαν ἀποφυγὼν
1025
σαπρὰν ἀπωλόμην ὅμως.
ὅδε γὰρ ὁ Σκύθης πάλαι μοι φύλαξ
ἐφεστὼς ὀλοὸν ἄφιλον ἐκρέμασεν
κόραξι δεῖπνον. ὁρᾷς; οὐ
1030
χοροῖσιν οὐδ᾽ ὑφ᾽ ἡλίκων νεανίδων
κημὸν ἕστηκ᾽ ἔχουσ᾽,
ἀλλ᾽ ἐν πυκνοῖς δεσμοῖσιν ἐμπεπλεγμένη
κήτει βορὰ Γλαυκέτῃ πρόκειμαι,
γαμηλίῳ μὲν οὐ ξὺν
1035
παιῶνι δεσμίῳ δὲ
γοᾶσθέ μ᾽ ὦ γυναῖκες, ὡς
μέλεα μὲν πέπονθα μέλεος,
ὦ τάλας ἐγὼ τάλας,
ἀπὸ δὲ συγγόνων τάλαν᾽ ἄνομα πάθεα,
1040
φῶτά τε λιτομέναν, πολυδάκρυτον Ἀίδα
γόον †φεύγουσαν†
αἰαῖ αἰαῖ ἒ ἒ,
ὃς ἔμ᾽ ἀπεξύρησε πρῶτον,
ὃς ἐμὲ κροκόεντ᾽ ἐνέδυσεν:
1045
ἐπὶ δὲ τοῖσδ᾽ ἐς τόδ᾽ ἀνέπεμψεν
ἱερόν, ἔνθα γυναῖκες.
ἰώ μοι μοίρας ἄτεγκτε δαίμων:
ὦ κατάρατος ἐγώ:
τίς ἐμὸν οὐκ ἐπόψεται
πάθος ἀμέγαρτον ἐπὶ κακῶν παρουσίᾳ;
1050
εἴθε με πυρφόρος αἰθέρος ἀστὴρ —
τὸν βάρβαρον ἐξολέσειεν.
οὐ γὰρ ἔτ᾽ ἀθανάταν φλόγα λεύσσειν
ἐστὶν ἐμοὶ φίλον, ὡς ἐκρεμάσθην,
λαιμότμητ᾽ ἄχη δαιμόνων αἰόλαν
1055
νέκυσιν ἐπὶ πορείαν.

Ε
ὐ
ριπίδης

χαῖρ᾽ ὦ φίλη παῖ: τὸν δὲ πατέρα Κηφέα
ὅς σ᾽ ἐξέθηκεν ἀπολέσειαν οἱ θεοί.

Μνησίλοχος

σὺ δ᾽ εἶ τίς ἥτις τοὐμὸν ᾤκτιρας πάθος;

Ε
ὐ
ριπίδης

Ἠχὼ λόγων ἀντῳδὸς ἐπικοκκάστρια,
1060
ἥπερ πέρυσιν ἐν τῷδε ταὐτῷ χωρίῳ
Εὐριπίδῃ καὐτὴ ξυνηγωνιζόμην.
ἀλλ᾽ ὦ τέκνον σὲ μὲν τὸ σαυτῆς χρὴ ποιεῖν,
κλάειν ἐλεινῶς.

Μνησίλοχος
σὲ δ᾽ ἐπικλάειν ὕστερον.

Ε
ὐ
ριπίδης

ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ᾽. ἀλλ᾽ ἄρχου λόγων.

Μνησίλοχος

1065
ὦ νὺξ ἱερὰ
ὡς μακρὸν ἵππευμα διώκεις
ἀστεροειδέα νῶτα διφρεύουσ᾽
αἰθέρος ἱερᾶς
τοῦ σεμνοτάτου δι᾽ Ὀλύμπου;

Ε
ὐ
ριπίδης

δι᾽ Ὀλύμπου.

Μνησίλοχος

1070
τί ποτ᾽ Ἀνδρομέδα περίαλλα κακῶν
μέρος ἐξέλαχον —

Ε
ὐ
ριπίδης
μέρος ἐξέλαχον —

Μνησίλοχος

θανάτου τλήμων;

Ε
ὐ
ριπίδης
θανάτου τλήμων;

Μνησίλοχος

ἀπολεῖς μ᾽ ὦ γραῦ στωμυλλομένη.

Ε
ὐ
ριπίδης

στωμυλλομένη.

Μνησίλοχος

1075
νὴ Δί᾽ ὀχληρά γ᾽ εἰσήρρηκας
λίαν.

Ε
ὐ
ριπίδης
λίαν.

Μνησίλοχος

ὦγάθ᾽ ἔασόν με μονῳδῆσαι,
καὶ χαριεῖ μοι. παῦσαι.

Ε
ὐ
ριπίδης
παῦσαι.

Μνησίλοχος

βάλλ᾽ ἐς κόρακας.

Ε
ὐ
ριπίδης
βάλλ᾽ ἐς κόρακας.

Μνησίλοχος

1080
τί κακόν;

Ε
ὐ
ριπίδης
τί κακόν;

Μνησίλοχος
ληρεῖς.

Ε
ὐ
ριπίδης
ληρεῖς.

Μνησίλοχος

οἴμωζ᾽.

Ε
ὐ
ριπίδης
οἴμωζ᾽.

Μνησίλοχος
ὀτότυζ᾽.

Ε
ὐ
ριπίδης
ὀτότυζ᾽.

Τοξότης

οὖτος σί λαλῖς;

Ε
ὐ
ριπίδης
οὖτος σί λαλῖς;

Τοξότης

πρυτάνεις καλέσω;

Ε
ὐ
ριπίδης
πρυτάνεις καλέσω;

Τοξότης

1085
σί κακόν;

Ε
ὐ
ριπίδης
σί κακόν;

Τοξότης

πῶτε τὸ πωνή;

Ε
ὐ
ριπίδης
πῶτε τὸ πωνή;

Τοξότης

σὺ λαλῖς;

Ε
ὐ
ριπίδης
σὺ λαλῖς;

Τοξότης
κλαύσει.

Ε
ὐ
ριπίδης
κλαύσει.

Τοξότης

κακκάσκι μοι;

Ε
ὐ
ριπίδης
κακκάσκι μοι;

Μνησίλοχος

1090
μὰ Δί᾽ ἀλλὰ γυνὴ πλησίον αὕτη.

Ε
ὐ
ριπίδης

πλησίον αὕτη.

Τοξότης

ποῦ στ᾽ η᾽ μιαρά; καὶ δὴ πεύγει.
ποῖ ποῖ πεύγεις;

Ε
ὐ
ριπίδης
ποῖ ποῖ πεύγεις;

Τοξότης

οὐ καιρήσεις;

Ε
ὐ
ριπίδης
οὐ καιρήσεις;

Τοξότης

1095
ἔτι γὰρ γρύζεις;

Ε
ὐ
ριπίδης
ἔτι γὰρ γρύζεις;

Τοξότης

λαβὲ τὴ μιαρά.

Ε
ὐ
ριπίδης
λαβὲ τὴ μιαρά.

Τοξότης

λάλο καὶ κατάρατο γύναικο.

Ε
ὐ
ριπίδης

ὦ θεοὶ τίν᾽ ἐς γῆν βαρβάρων ἀφίγμεθα
ταχεῖ πεδίλῳ; διὰ μέσου γὰρ αἰθέρος
1100
τέμνων κέλευθον πόδα τίθημ᾽ ὑπόπτερον
Περσεὺς πρὸς Ἄργος ναυστολῶν τὸ Γοργόνος
κάρα κομίζων.

Τοξότης
τί λέγι; τὴ Γόργος πέρι
τὸ γραμματέο σὺ τὴ κεπαλή;

Ε
ὐ
ριπίδης
τὴν Γοργόνος
ἔγωγε φημί.

Τοξότης
Γόργο τοι κἀγὼ λέγι.

Ε
ὐ
ριπίδης

1105
ἔα: τίν᾽ ὄχθον τόνδ᾽ ὁρῶ καὶ παρθένον
θεαῖς ὁμοίαν ναῦν ὅπως ὡρμισμένην;

Μνησίλοχος

ὦ ξένε κατοίκτιρόν με τὴν παναθλίαν,
λῦσόν με δεσμῶν.

Τοξότης
οὐκὶ μὶ λαλῆσι σύ;
κατάρατο τολμᾷς ἀποτανουμένη λαλᾷς;

Ε
ὐ
ριπίδης

1110
ὦ παρθέν᾽ οἰκτίρω σὲ κρεμαμένην ὁρῶν.

Τοξότης

οὐ παρτέν᾽ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἀμαρτωλὴ γέρων
καὶ κλέπτο καὶ πανοῦργο.

Ε
ὐ
ριπίδης
ληρεῖς ὦ Σκύθα.
αὕτη γάρ ἐστιν Ἀνδρομέδα παῖς Κηφέως.

Τοξότης

σκέψαι τὸ κύστο: μή τι μικτὸν παίνεται;

Ε
ὐ
ριπίδης

1115
φέρε δεῦρό μοι τὴν χεῖρ᾽, ἵν᾽ ἅψωμαι κόρης:
φέρε Σκύθ᾽: ἀνθρώποισι γὰρ νοσήματα
ἅπασίν ἐστιν: ἐμὲ δὲ καὐτὸν τῆς κόρης
ταύτης ἔρως εἴληφεν.

Τοξότης
οὐ ζηλῶσί σε:
ἀτὰρ εἰ τὸ πρωκτὸ δεῦρο περιεστραμμένον,
1120
οὐκ ἐπτόνησά σ᾽ αὐτὸ πυγίζεις ἄγων.

Ε
ὐ
ριπίδης

τί δ᾽ οὐκ ἐᾷς λύσαντά μ᾽ αὐτὴν ὦ Σκύθα
πεσεῖν ἐς εὐνὴν καὶ γαμήλιον λέχος;

Τοξότης

εἰ σπόδρ᾽ ἐπιτυμεῖς τὴ γέροντο πύγισο,
τὴ σανίδο τρήσας ἐξόπιστο πρώκτισον.

Ε
ὐ
ριπίδης

1125
μὰ Δί᾽ ἀλλὰ λύσω δεσμά.

Τοξότης
μαστιγῶ σ᾽ ἄρα.

Ε
ὐ
ριπίδης

καὶ μὴν ποιήσω τοῦτο.

Τοξότης
τὸ κεπαλή σ᾽ ἄρα
τὸ ξιπομάκαιραν ἀποκεκόψι τουτοϊ.

Ε
ὐ
ριπίδης

αἰαῖ: τί δράσω; πρὸς τίνας στρεφθῶ λόγους;
ἀλλ᾽ οὐ γὰρ ἂν δέξαιτο βάρβαρος φύσις.
1130
σκαιοῖσι γάρ τοι καινὰ προσφέρων σοφὰ
μάτην ἀναλίσκοις ἄν, ἀλλ᾽ ἄλλην τινὰ
τούτῳ πρέπουσαν μηχανὴν προσοιστέον.

Τοξότης

μιαρὸς ἀλώπηξ, οἶον ἐπιτήκιζί μοι.

Μνησίλοχος

μέμνησο Περσεῦ μ᾽ ὡς καταλείπεις ἀθλίαν.

Τοξότης

1135
ἔτι γὰρ σὺ τὴ μάστιγαν ἐπιτυμεῖς λαβεῖν;

Χορός

Παλλάδα τὴν φιλόχορον ἐμοὶ
δεῦρο καλεῖν νόμος ἐς χορόν,
παρθένον ἄζυγα κούρην,
Χορός

1140
ἣ πόλιν ἡμετέραν ἔχει
καὶ κράτος φανερὸν μόνη
κλῃδοῦχός τε καλεῖται.
Χορός

φάνηθ᾽ ὦ τυράννους
στυγοῦσ᾽ ὥσπερ εἰκός.
Χορός

1145
δῆμός τοί σε καλεῖ γυναικῶν:
ἔχουσα δέ μοι μόλοις
εἰρήνην φιλέορτον.
Χορός

ἥκετ᾽ εὔφρονες ἵλαοι,
πότνιαι, ἄλσος ἐς ὑμέτερον,
1150
οὗ δὴ ἀνδράσιν οὐ θέμις εἰσορᾶν
ὄργια σεμνὰ θεοῖν, ἵνα λαμπάσι
φαίνετον ἄμβροτον ὄψιν.
μόλετον ἔλθετον, ἀντόμεθ᾽ ὦ
Θεσμοφόρω πολυποτνία,
Χορός

1155
εἰ καὶ πρότερόν ποτ᾽ ἐπηκόω
ἤλθετον, ἔλθετε νῦν, ἀφίκεσθ᾽ ἱκετεύομεν
ἐνθάδε χἠμῖν.
Ε
ὐ
ριπίδης

1160
γυναῖκες εἰ βούλεσθε τὸν λοιπόν χρόνον
σπονδὰς ποιήσασθαι πρὸς ἐμέ, νυνὶ πάρα,
ἐφ᾽ ᾧτ᾽ ἀκοῦσαι μηδὲν ὑπ᾽ ἐμοῦ μηδαμὰ
κακὸν τὸ λοιπόν. ταῦτ᾽ ἐπικηρυκεύομαι.

Χορός

χρείᾳ δὲ ποίᾳ τόνδ᾽ ἐπεσφέρεις λόγον;

Ε
ὐ
ριπίδης

1165
ὅδ᾽ ἐστὶν οὑν τῇ σανίδι κηδεστὴς ἐμός.
ἢν οὖν κομίσωμαι τοῦτον, οὐδὲν μή ποτε
κακῶς ἀκούσητ᾽: ἢν δὲ μὴ πίθησθέ μοι,
ἃ νῦν ὑποικουρεῖτε τοῖσιν ἀνδράσιν
ἀπὸ τῆς στρατιᾶς παροῦσιν ὑμῶν διαβαλῶ.

Χορός

1170
τὰ μὲν παρ᾽ ἡμῶν ἴσθι σοι πεπεισμένα:
τὸν βάρβαρον δὲ τοῦτον αὐτὸς πεῖθε σύ.

Ε
ὐ
ριπίδης

ἐμὸν ἔργον ἐστίν: καὶ σὸν ὦλάφιον ἅ σοι
καθ᾽ ὁδὸν ἔφραζον ταῦτα μεμνῆσθαι ποιεῖν.
πρῶτον μὲν οὖν δίελθε κἀνακάλπασον.
1175
σὺ δ᾽ ὦ Τερηδὼν ἐπαναφύσα Περσικόν.

Τοξότης

τί τὸ βόμβο τοῦτο; κῶμο τίς ἀνεγεῖρί μοι

Ε
ὐ
ριπίδης

ἡ παῖς ἔμελλε προμελετᾶν ὦ τοξότα.
ὀρχησομένη γὰρ ἔρχεθ᾽ ὡς ἄνδρας τινάς.

Τοξότης

ὀρκῆσι καὶ μελετῆσι, οὐ κωλύσ᾽ ἐγώ.
1180
ὡς ἐλαπρός, ὥσπερ ψύλλο κατὰ τὸ κῴδιο.

Ε
ὐ
ριπίδης

φέρε θοἰμάτιον ἄνωθεν ὦ τέκνον τοδί:
καθιζομένη δ᾽ ἐπὶ τοῖσι γόνασι τοῦ Σκύθου
τὼ πόδε πρότεινον, ἵν᾽ ὑπολύσω.

Τοξότης
ναῖκι ναὶ
κάτησο κάτησο, ναῖκι ναῖκι τυγάτριον.
1185
οἴμ᾽ ὠς στέριπο τὸ τιττἴ, ὤσπερ γογγύλη.

Ε
ὐ
ριπίδης

αὔλει σὺ θᾶττον: ἔτι δέδοικας τὸν Σκύθην;

Τοξότης

καλό γε τὸ πυγή. κλαῦσί γ᾽ ἂν μὴ ‘νδον μένῃς.
ἀνακύπτι καὶ παρακύπτι ἀπεψωλημένος:
εἶεν: καλὴ τὸ σκῆμα περὶ τὸ πόστιον.

Ε
ὐ
ριπίδης

καλῶς ἔχει. λαβὲ θοἰμάτιον: ὥρα ‘στὶ νῷν
1190
ἤδη βαδίζειν.

Τοξότης
οὐκὶ πιλῆσι πρῶτά με;

Ε
ὐ
ριπίδης

πάνυ γε: φίλησον αὐτόν.

Τοξότης
ὂ ὂ ὂ παπαπαπαῖ,
ὠς γλυκερὸ τὸ γλῶσσ᾽, ὤσπερ Ἀττικὸς μέλις.
τί οὐ κατεύδει παρ᾽ ἐμέ;

Ε
ὐ
ριπίδης
χαῖρε τοξότα,
οὐ γὰρ γένοιτ᾽ ἂν τοῦτο.

Τοξότης
ναὶ ναὶ γρᾴδιο.
ἐμοὶ κάρισο σὺ τοῦτο.

Ε
ὐ
ριπίδης
δώσεις οὖν δραχμήν;

Τοξότης

1195
ναὶ ναῖκι δῶσι.

Ε
ὐ
ριπίδης
τἀργύριον τοίνυν φέρε.

Τοξότης